I Don't F*cking Care

Sanırım aklımı kaybediyorum

"Oğlum biraz konuşalım mı?"

Akşam yemeğinden sonra herkes yavaş yavaş odalarına çekilirken -Alec de misafir odasına yerleşmişti- Asmodeus oğlunun yanına gelip onunla konuşmak istemişti.

"Tabii baba, otur lütfen. bir sorun mu var?"

Babası peşisıra kapıyı kapattı ve sonrasında Magnus'un karşısında duran koltuğa oturdu.

"Ben de bunu merak ediyorum işte."

"Ne olduğunu söyleyecek misin?"

"Jason sana öğrencilerin ile ilişkin olduğunu iddia ederek soruşturma açtırmış. Bunun için herhangi bir dayanağı olmasa yapmazdı. Merak ediyorum da..."

"Baba saçmalama, ben öyle bir şey yapmam."

"Fiziksel olarak bir şey yaptığını iddia etmedim zaten ama belli ki bu Alec denen gencin sana fazlaca ilgisi var, bunu anlamış olmalısın. Sen konuşurken sürekli seni izliyor, sana bakmadan duramıyor. Resmen gözlerinin içi gülüyor. Fark etmedin mi yani?"

"Fark etmiş olabilirim."

"Peki ya senden yana bir şeyler var mı ben bunu merak ediyorum?"

Magnus ne cevap vereceğini bilmiyordu.

"O benim öğrencim."

"Ama ondan hoşlanıyorsun."

"Bunu yapmam doğru değil biliyorum ama kendime engel olamıyorum." Dedi Magnus ağlamaklı bir sesle konuşup. "Ondan uzak durmaya çalıştım ama hiçbir zaman başarılı olamadım."

"Kendini bu konuda kötü hissetmen için seninle bu konuşmayı yapmadım Magnus, sadece bir şeylerin farkında olup olmadığını merak ediyorum."

"Çok denedim baba, ondan uzak durmayı denedim ama yapamadım. Onun... ben onun iyi yerlere gelmesini istiyorum, mutlu olmasını. Onun önceden bakışları bile sinir ve bıkmışlık barındırıyordu ama ben onun hayata tutunmasını sağladım ve bu da benim için büyük bir şey."

"Onu sevdiğin için mi onun hayatına dokunmak istiyorsun? Yoksa onun hayatına dokunmana izin verdiği için mi onu sevdin?"

Magnus birkaç saniye bu soruyu düşünmüştü.

"Sanırım ikisi de. Ona bir şeyler kattıkça onu sevmeye başladım ve onu sevdikçe de buna daha fazla devam ettim. Ama aramızda hiçbir zaman fiziksel bir ilişki olamaz."

"Sen her zaman duygusallık bandında ilerleyen bir çocuk olmuştun ve Alec de şu an senin için biçilmiş kaftan gibi. Onunla hiçbir şey yaşamıyorsun ama bu senin için sorun değil, zaten istediğin de bu."

"Onun da böyle davrandığını düşünüyorum. Bana dokunurken bile çekiniyor çoğu zaman. Ama bunun nedeni bence bunu istememesi değil, bunun yanlış olduğunu düşünmesi. Yoksa Alec'in son zamanlarda tavrında bir değişim var. Benden uzak durmaya çalışıyor, nedeni de bence artık eskisi kadar duygusal düşünemiyor ve bu durumdan dolayı kendisini biraz suçluyor."

"18 - 19 yaşlarında bir gencin çok da duygusal olmasını beklememek lazım. Ayrıca sen gerçekten çekici bir adamsın."

"Böyle olsun istemezdim." Deyip iki elini yüzüne çıkardı Magnus. "Öğrencilerimin bana karşı hisleri olacağını düşünürdüm hep ama tam tersi hiç aklıma gelmemişti baba."

"Bir ay sonra Alec senin öğrencin olmayacak."

"Yine de yanlış geliyor, yapmamam lazım. Ondan tamamen uzak duracağım."

"Öyle mi dersin?" Deyip gülümsedi Asmodeus. "O zaman niye onu buraya getirip benimle tanıştırdın? Benim yanımda işe girmesini istiyorsun çünkü ondan hiçbir zaman koymayı düşünmedin. Aksine onu hep yakınında istiyorsun."

"Ha.. hayır. Öyle bir durum yok."

"Hadi kendine yalan söylüyorsun, babana da mı yalan söyleyeceksin cidden?" Deyip başını onaylamaz halde iki yana salladı Asmodeus. "Ben senin duruşundan, bakışından bile neyin ne olduğunu anlarım."

"Ondan uzaklaşmak istiyorum ama aynı zamanda o her zaman bana yakın olsun istiyorum. Fazla bencilim sanırım."

"Buna bencillik değil de sevgi deniyor. Senin durumunda yapılacak en mantıklı şey de ondan hem uzak durup hem de ona yakın olmaktır. Okul bitince de aklının ve kalbinin ne isteyeceğine karar verirsin."

....

Magnus babası ile yaptığı uzun sohbetin ardından odasına gitmek için odadan çıktı.

Misafir odası kendi odasının çarprazında duruyordu. İstemsiz bir halde kapısı aralık odadan içeriye baktı.

Alec uyuyor gibi duruyordu. Bir süre kapıdan ona baktı ve uyuduğuna emin olmak için birkaç kez adını seslendi ama tepki alamamıştı.

Sonrasında yavaşça odaya girdi ve ilk başta onun yanına gidip açılan örtüsünü düzeltti. Sonrasında ise tam karşısında duran koltuğa yerleşip onu izlemeye başladı.

"Bazen aklımı kaybettiğimi düşünüyorum çünkü bu düşünceler bana ait olamaz." Deyip gözlerini kapattı Magnus ve birkaç saniye sonra tekrar gözlerini açtı.

Derin bir iç çekip bir süre Alec'i izlemiş, sonrasında uykusu bastırınca burada uyuyakalmamak için ayaklanıp odadan çıkmıştı.

Bu şeyden kesinlikle nefret ediyordu.

...

Asmodeus yine birtakım adamlıklar yapıyor  ♥♥