I Don't F*cking Care

Kendime engel olamadım

Herkes Alec'i savunup haklı görmüş de arkadaşlar ben niye haksız olduğunu düşünüyorum? Tamam söylediği şeyler doğru olabilir ama kalp kırıcı şekilde konuştu bence. Çünkü ben de doğrularım konusunda katı bir insan oldum her zaman ve başkaları için katı da olsa onlar benim doğrularım. Birisinin öylece laf söylemesi hoş değil. Magnus da kolay kolay kendinden taviz vermeyen birisi. Evet onun da yanlışları oldu, Alec'e gereğinden fazla yakın davrandı ama bunu bile isteye yapmadı :( Sadece Alec sevmiyor, Magnus için de durum çok zor.

Alec eve döndükten sonra uzun süre hiçbir şey yapmadı. Ağlamak istiyordu ama sonra onu yapmaya bile üşenip boş boş yatarak tavanı izlemeye devam ediyordu.

Alec bir şeyleri içine ata ata sonunda patlamıştı. Böyle olsun istemezdi ama olmuştu ve engel olamamıştı.

Magnus'a bağırmak istemezdi, onu suçlamak da istemezdi. Şu an kendinden nefret ediyordu. Bu şekilde davranmamalıydı.

Onu öpmeye çalışmıştı. Magnus az bile tepki vermişti aslında.

Alec bunları düşünürken saat 10'a gelmişti. Babası bugün geç geleceği için Alec rahattı çünkü bu halinin hesabını babasına veremezdi.

Eline telefonunu aldı ve rehberden isimleri gezmeye başladı.

Konuşmak istediği tek bir kişi vardı, o da Magnus ama artık onunla konuşabilir miydi kendi de bilmiyordu.

Bu yüzden ikinci konuşmak istediği kişiyi rehberden buldu ve onu aradı.

Birkaç çalış sonra telefon açılmıştı.

"Alec? Bir sorun mu var, bu saatte beni aramana şaşırdım."

"Jeremy, biraz konuşabilir miyiz müsaitsen."

"Müsaitim ama beni korkutuyorsun şu an."

"Yanına gelsem? Ailen evde mi?"

"Evdeler ama gel sen, bahçede filan konuşuruz."

"Tamam, birazdan orada olurum."

Jeremy ile evleri fazla yakındı bu yüzden Alec üstüne sadece bir ceket ve evin anahtarını alarak evden çıkmıştı. Bu karanlık ve serin havada yürümek ona biraz da olsa iyi gelmişti.

Jeremy'nin evine vardığında Jeremy'e mesaj attı ve sonrasında yandaki banka çöküp oturdu. Birkaç dakika içinde Jeremy yanına gelmişti zaten.

"Dur tahmin edeyim." Deyip Alec'e baktı Jeremy. "Bay Bane ile alakalı bir durum var değil mi?"

"Büyük bir deprem oldu ve ayaklarım beni taşıyamadı. Hayatım boyunca hiç bu kadar yıkık hissetmemiştim."

"Kötü bir şey mi oldu Alec?"

"Sana bir şey soracağım." Deyip derin bir nefes aldı Alec. "Benim için kendi doğrularından vazgeçtiğin bir an olmuş muydu?"

Jeremy bir süre soruyu anlamaya çalıştı.

"Nasıl bir şeyden söz ediyorsun?"

"Mesela okulda yiyişmek gibi şeyler."