I Don't F*cking Care

Sevmek suç değildir

Magnus kendini yana attığında nefesini kontrol etmek konusunda oldukça güçlük çekiyordu. Bu kadarını beklemediği çok açıktı.

Bu kadar iyi hissettirmesi normal miydi?

Yanında uzanan sevgilisine baktığında normal olduğunu düşünmüştü. Ona bakarken bile içi gidiyorken az önce olan şeylerin onu uçurması gayet normaldi.

"Hayatımda daha iyi çok az şey yaşadım, hatta belki daha iyi olan bir şey yaşamamış da olabilirim." Dedi Alec gülmeye başlayıp. Altta olmaktan o denli endişe etmesine rağmen şu an oldukça keyifliydi.

"Canını yakmadım umarım."

"Deli misin sen? O kadar naziktin ki... sana niye aşık olduğumu bir kez daha anladım."

Alec bunu dedikten sonra bedenini Magnus'a yaklaştırdı. Elini de onun yüzüne çıkarmıştı.

"Beklediğimize değdi yani öyle mi?" Dedi Magnus gülmesine engel olamayarak.

"Değdi, buna emindim zaten. Neyse, duşa girip aşağıya inelim artık. Benim karnım acıktı."

"Odada mı yesek? Çünkü arkadaşların odada neler yaptığımızı biliyor olmalılar ve ben şu an aşırı utanıyorum."

"Utanma sevgilim, bir şey derlerse hepsinin içinden geçeceğimi biliyorsun."

"Olsun yine de... bilmiyorum. Gerçi sonsuza dek onlardan kaçamam değil mi?"

"Bu imkansız." Deyip ona küçük bir öpücük verdi Alec. "Endişelenme, hiçbiri tek bir ima bile yapamaz."

Magnus başını tamam dercesine salladığında Alec yataktan çıkmak için hareketlendi ama sonra bir an durup geri yatağa dönmüştü.

"Sorun ne?"

"Biraz yatakta kalalım." Deyip Magnus'a yaklaştı ve onu kendine çekip sarıldı. "Sanki... tek gecelik bir şey gibi yaptıktan sonra yataktan çıkıp gitmek istemiyorum."

"Saçmalama Alec, sadece duşa gireceksin. Hala ikimiz de odadayız."

"Olsun, biraz yatakta kalalım." Deyip onun saçlarına öpücükler bıraktı Alec.

"Sen nasıl istersen öyle olsun."

....

İkisi sonunda duşlarını alıp aşağıya inmişlerdi.

Jeremy mutfakta bir şeyler hazırlarken Alec de mutfağa yöneldi. Magnus da Kevin ve Malia'nın yanına oturmuştu.

"Aranız nasıl gençler?" Dedi gülümsemeye çalışarak. Şu an aşırı tuhaf hissediyordu. Keşke odada kalsaydı.

"Düzeldi aramız, sorun yok. Gayet iyiyiz. Ayrıca Magnus, çok teşekkür ederim. Sabah Malia ile konuşmuşsun."

"Ah sorun değil, sadece küçük bir konuşmaydı."

"Senin için öyle olabilir ama bizim için öyle değildi."

Onlar normal bir sohbetin içine girerken Alec de Jeremy'e yardım etmek için yüzündeki gülümseme ile mutfağa girmişti.

"Ah bu gülümsemeyi tanıyorum, bekaretimi kaybettim gülüşü bu."

"Jeremy, sessiz ol Magnus duymasın."

"Seni böyle görmek de varmış demek. Artık darısı benim başıma. Ee nasıldı?"

"Bunu cidden konuşacak mıyız?"

"Saçma olur değil mi? Neyse, sormadım say. Kurabiyeler için tabak çıkarsana."

Alec yan taraftan tabak çıkarırken mutfağa Roy gelmişti.