ပြန်လည်မွေးဖွားပြီးနောက် မိသားစုစီးပွားရေး ဆက်ခံရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်လေတော့သည်

CH-29.3

ခ်င္ကဲ ထြက္သြားသည္ႏွင့္ စုန႔္ယြင္ရန္သည္ အိပ္ယာထဲမွ ထလိုက္ေတာ့၏..

မဆင္ျခင္ႏိုင္လိုက္ဘဲ အျမန္ထလိုက္မိျခင္းက သူအား အသည္းခိုက္ေအာင္ နာသြားေတာ့မတတ္ ျဖစ္သြားေစသည္..

မ်က္ႏွာေလးအား ရႈံ႔မဲ့၍ ကၽြတ္ ကၽြတ္ ကၽြတ္ ကၽြတ္ဟု စုပ္ တသက္သက္ ျပဳလုပ္ကာ ဆိုဖာ ဆီသို႔ ေလ်ွာက္သြားလိုက္ေလေတာ့သည္..ထို႔ေနာက္ ပစ္ထားသၫ့္ ဖုန္းအား ေကာက္ကိုင္လိုက္ကာ အေဆာင္လွလွ ေလးအား ဖုန္း၏ ကင္မရာေရ႔ွေလးတြင္ထားကာ ၾကၫ့္ လိုက္ေတာ့၏..

ေမွာင္ တဝက္ လင္းတစ္ဝက္ ညေနခင္း အခ်ိန္တြင္ ပိုးသား လက္ဖဲြ႔ေလးက တလက္လက္ ႏွင့္ အေရာင္ထြက္ေနေလ၏..

စုန႔္ယြင္ရန္သည္ ကင္မရာရႉ႔ေထာင့္အား အေကာင္းဆံုး အေနအထားရေအာင္ ခ်ိန္ၫွိလိုက္ကာ ဓါတ္ပံုမ်ားအား တစ္ပံုၿပီး တစ္ပံု ရိုက္ယူ လိုက္ေတာ့၏..

တစ္ခါတည္းႏွင့္ ဓါတ္ပံုတစ္ဒါဇင္မ်ွ ရိုက္ယူၿပီးေနာက္ အႀကိဳက္ဆံုးပံုအား ေရြးလိုက္ကာ ပို၍ လွပလာေစေရး Filter ထၫ့္ကာ ျပင္ျပန္ေလသည္..

စိတ္တိုင္းက် ျပင္ဆင္ၿပီးေနာက္ စုန႔္ယြင္ရန္သည္ အျခားလူမ်ားအား ႂကြားဖို႔အေရး စိတ္အား ထက္သန္လာျပန္သည္...

ငါ ဘယ္သူ႔ဆီ ဒီပံု ပို႔ရရင္ေကာင္းမလဲ..?

We Chat Moment ထဲ တင္ၿပီး သူငယ္ခ်င္း ေတြကိုငါရဲ့ အဖိုးနည္း အိုးကဲြသားေလးက ေပးတာလို႔ ႂကြားရရင္ေကာင္းမလား..?
ဟာ မျဖစ္ေသးပါဘူး...
ငါ့ သူငယ္ခ်င္းေတြက နည္းနည္းေလး...
လူနည္းနည္း ဘဲ သိသြားမွာ.. မကိုက္ေသးဘူး..

စုန႔္ယြင္ရန္သည္ အေတာ္ၾကာ ခ်ီတံု ခ်တံု ျဖစ္ၿပီးေနာက္ Weibo တြင္ အေကာင့္အသစ္ တစ္ခု ထပ္ဖြင့္ရန္ ဆံုးျဖတ္လိ္ုက္ေတာ့၏...

ထို႔ေနာက္ လက္ေထာက္တန္ထံ message တစ္ခု လွမ္းပို႔လိုက္ေတာ့သည္...
{ကုမၸဏီက ဝန္ထမ္းေတြ အားလံုး ကၽြန္ေတာ့္  Weibo acc ကို Follow လုပ္ထားခိုင္းလိုက္ဦးေနာ္..}

လက္ေထာက္တန္သည္ ဥကၠဌေပါက္ဆီမွ ၫႊန္ၾကားခ်က္ရၿပီးေနာက္ ထိတ္ထိတ္ျပာျပာ  ျဖစ္သြားေတာ့သည္..