uzun bir bölüm oldu, ben bu bölümü de sevdim bence ikra ve doğu bazen çok tatlı olabiliyorlar
keyifli okumalar hepinize ❤️
-
-
-
Tüm akrabaları ve Doğu'nun ailesini göndermiş; Doğu ve ben üstümüze pijamalarımızı geçirerek salondaki koltuğa yayılmıştık.
Doğu'nun kolunun altındaydım ve elimde onun telefonu vardı, oyun oynuyordum. Doğu genelde araba yarışı ya da savaş oyunları oynuyordu, ben de sürekli oynadığı araba yarışı oyununu açmıştım.
Oyunu oynamaya devam ederken "Ne kadar yorucu ve kaos dolu bir gündü ya," diye konuştum. "Akraba kavgasından tut kaynana öğüdüne kadar..."
"Zamanla alışırsın,"
"Akrabalarını uzun süre görmek istemiyorum."
"Ben de."
Arabanın viraj yapması gerektiği için bileğimi sola doğru kırdım. "Hasan amcan zaten çok zengin değil mi Doğu?" diye sordum. "Neden daha fazla kâr istiyor?"
"Para böyle bir şey," Doğu arabayı sağa sola çarptığımı fark ettiği için uzatarak bileğimi düzeltti ve araba doğru düzgün gitmeye başladı. "Ne kadar olursa daha fazlasını istiyorsun."
"Tamam da projeleri çizen sen, diken babanın şirketi değil mi?" Doğu'yla arabayı birlikte sürmeye başlamıştık. "Onlar nasıl bu kadar hak talep edebiliyor?"
"Benim babam biraz akılsız bir adam," dedi Doğu ses tonunun altında yatan anlamla.
Söylediğine güldüm. "Öyle olsa şirket nasıl bu günlere geldi? Babanı küçümseme."
"Ciddiyim," diyerek söylediğinin arkasında durdu Doğu. "Babam gerçekten çok akılsız bir adam. Sadece Allah babama 'yürü ya kulum' demiş, yoksa bugünlere gelemezdi." Duraksadı. "Bir de benim gibi bir oğlunun olması onun için büyük bir şans."
"Bir kere de kendine pay çıkarmasan olmaz."
"Haklıyım,"
"Baban bundan daha akıllı olsa ne olurdu şirketiniz peki?"
"Dünyanın sayılı inşaat şirketlerinden biri olabilirdik," dedi Doğu. Sesi hem ciddi hem de altında hırs barındırıyordu. "Babamın eline çok fırsat geçti ama değerlendiremedi."
"Mesela?"
Bir an düşündü, sonra soruma cevap buldu: "New York'a gökdelen dikme fırsatı eline geçmişti," dedi. "Uğraşmak istemedi."
"Bu söylediğim için bana kızma ama bu fırsat bana şu an çok yorucu geldi,"
"Kızım babam gidip kendisi mi yapıyor sanki," Gülmüştü. "Alt tarafı bir imza atacaktı. Akılsız işte,"
Araba yarışını durdurdum ve kaşımı çatarak başımı arkaya çevirerek ona baktım. "Gerçekten de ne kadar paran olursa fazlasını istiyormuşsun Doğu," dedim. "Ülkenin en iyi otelleri sizin ama hala gözün New York'ta..."
"İstediğim şey para değil ki," diye cevap verdi hemen. "Başarı."
Başarı... Bu kelimeyi ve hissi ben de çok seviyorum.
Önüme dönerken "Bunların ikisi birbirini takip ediyor zaten," dedim. Sonra kendi dediğime güldüm, aklıma bugün gelmişti. "Tabii benim için durum farklı. Bir günde zengin oldum."
