To Ja.Twój Stalker|L.D

#23.2

Emily
Siedziałam w tej dziurze miesiąc. Miałam dość, łysy mnie z dnia na dzień co raz bardziej wkurwia. Daniel mi dużo pomaga, jest spoko. Zakolegowałam się z nim.
Codziennie się zastanawiam czy przyjaciele mnie szukają czy dali sobie spokój. Nieraz Daniel chciał mnie wypuścić, ale łysy za każdym razem coś podejrzewał. Musieliśmy być czujni, raz Daniel dał mi telefon żebym zadzwoniła do Leo lub Lukasa, ale łysy przyszedł w tym momencie. Czasami się zastanawiałam czy nie zamontował kamer. Szukaliśmy z Danielem, ale nic nie znaleźliśmy. Nawet jak były gdzieś kamery, to skurwysyn je dobrze ukrył.vMęczyło mnie to siedzenie na podłodze. Nawet zaczęłam tęskinć za szkołą, dałabym wsyzstko żeby do niej pójść.

-Nad czym tak myślisz?-zaśmiał się Daniel.

-Eh.Nad moim okropnym życiem-odpowiedziałam.

-Daj spokój, masz rodzinę,chłopaka...

-Rodzinę nie dokońca. A co mi po chłopaku skoro nie widziałam go już 1.5 miesiąca bo siedzę w jakiejś dziurze?

-Wiem że to jest trudne....

-Ale co ty wiesz? Macie zamiar mnie stąd kiedyś wypuścić czy....

-Kiedyś tak-powiedział łysy wchodzący do pomieszczenia-Tylko będziesz mi jeszcze potrzebna.

-Do czego? Co ja wam zrobiłam?

-Ty nic, tylko twój ojciec.

*****************************
Przepraszam że takie krótkie ale w następny rodział będzie (chyba) ciekawszy...