Orhan üç yıl önce tüm kalbiyle bağlı olduğu sevdiğini kaybetmiş ve kendisini hayatın hareketliliğinden soyutlayıp sadece işine vermişti.Son derece de sevgi dolu ve neşeli bir aileye sahipti. Kardeşleri yeğeni anne ve babası fevkalade insanlardı.Orha...
Orhan annesini ve Ayla Hanım'ı tanıştırırken ablası Firuze'de bir süredir ayrı olduğu eşiyle gergin bir telefon görüşmesi yapıp aşağıya inmişti. Kendisini bir türlü anlamadığı için Ali'ye sinirlene sinirlene yürürken kapı önündeki kalabalığı görünce misafirlerin geldiğini anlayıp ifadesini hemen toparlayarak yanlarına gitti.
Az önceki sinir bozucu görüşmeyi bir kenara bırakıp güler bir yüzle "Hoş geldiniz" dediğinde Orhan da ablasına doğru dönüp "Tam zamanında geldin abla!" dedikten sonra Hasret ve annesine doğru bakarak "Ablam Firuze. Ayla Hanım da Hasret'in annesi" dedi. Görümcelerden biraz tedirgin olunurdu ama Firuze tatlı bir kadına benziyordu. Ayla Hanım içi de öyledir inşallah diye düşünmeden edememişti.
Onlar tokalaşırken Orhan ablasının gözlerindeki donukluktan canının sıkkın olduğunu anlamıştı. Bu sıkıntının sebebini sorar gibi bakınca da Firuze başını iki yana sallayarak yüz ifadeleriyle önemli olmadığını ima etti ve elindekini işaret ederek "Ben onu alayım istersen. Mis gibi de koktu ne var bu paketin içinde?" diye sordu.
Orhan gururlu bir edayla ablasının sorusuna "Hasret kahvaltıya geleceğimizi öğrenince sabah erkenden kalkıp sizin için börek açmış. Bu güzel kokunun sebebi de o" diye yanıt verince Neyhan Hanım Hasret'e gözleri ışıldayarak bakıp "Böreği sen mi yaptın kızım? Hem de açarak..." diye sordu. Neyhan Hanım da durup durup turnayı gözünden vuran kayınvalidelerdendi. Gelin namzedi hem bir içim su hem saygılı hem de maharetliydi. Ee! Oğlunu da o yılların yas havasından çekip almış ve bir nevi hayata yeniden döndürmüştü. Bir anne olarak daha ne isterdi ki zaten.
Hasret kendisine yöneltilen sorunun ardından başını Orhan'ı onaylar bir edayla sallayıp "Geç bir saatte haberim olunca biraz aceleye geldi. Eksiği yanlışı varsa kusura bakmayın ne olur" dedikten sonra Neyhan Hanım'ın elini öptü. Neyhan Hanım da Hasret'e sıkıca sarılıp "Ellerine sağlık güzel kızım benim! Sahiden mis gibi de koktu. Eminim tadı da bir o kadar güzeldir. Ay! Kapıda kaldınız buyurun içeriye geçelim. Firuze sen de mutfakta böreği aç sonra da masaya getir hadi kızım" deyince hep beraber salona girdiler.
Hasret daha önceden Orhan'ın annesi ve kardeşleri ile tanışmıştı ama babalarını ilk kez görüyordu. Haliyle Talat Bey'e karşı da biraz tedirgindi. Ancak bu tedirginliği de uzun sürmemişti çünkü evin babası olarak bir ağırlığı olsa da yine de Talat Bey'de Neyhan Hanım ve çocuklar gibi oldukça sıcakkanlı biriydi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Talat Bey her ne kadar kendi içinde Orhan'ın bu ani evlilik kararını sorgulasa da oğluna olan güveni tam olduğu için Hasret'e de bu tereddüdünü hiç belli etmemiş aksine tanışma sırasında evlerine gelinleri olarak değil kızları olarak ayak basacağını da net bir şekilde hissettirmişti. Ailenin genel tavrı düşünülecek olunursa başka türlü olması da pek mümkün değildi zaten.
