Orhan üç yıl önce tüm kalbiyle bağlı olduğu sevdiğini kaybetmiş ve kendisini hayatın hareketliliğinden soyutlayıp sadece işine vermişti.Son derece de sevgi dolu ve neşeli bir aileye sahipti. Kardeşleri yeğeni anne ve babası fevkalade insanlardı.Orha...
Firuze'nin seslenişiyle birlikte Talha'nın aralık kapıyı hızla açması ve bu yüzden de ardında durup Hasret'i öpmek üzere olan dayısını ileriye doğru itmesi bir olmuştu.
Hem Hasret hem de Orhan ne olduğunu anlayamamıştı ve dengelerini kaybedince de ister istemez birbirlerine tutunarak bakışlarını kapıya doğru çevirmişlerdi. Yazık Talha da çekinerek başını uzatmış onlara bakıyordu. Yüzündeki süt dökmüş minnak kedi ifadesine bakılacak olunursa kızacaklarını düşünmüş olmalı. Ee! Küçük beyin vukuatları sürekli artıp duruyordu tabii.
Aralarında yaşanan tuhaf bakışmanın ardından Talha annesinin seslenmesiyle tekrardan dayısına ve yengesine dönüp "Kapı aralık olunca kimse yok sandım çok özür dilerim. Şey... Benim şimdi hemen gitmem gerekiyor çünkü çok fena sıkıştım her an her şey olabilir" dedikten sonra kapıyı kapatarak kaçar gibi üst kattaki banyoya gitti. Onun ardından da banyoda derin bir sessizlik olmuştu.
İlk öpücük gerçekleşememiş olsa da Hasret elini dudağının üzerine koymuş tatlı bir tebessümle yanında duran Orhan'a bakıyordu. Orhan da ona bakarken aynı gülüş eşliğinde içinde bulundukları banyoyu kastedip "Mekan seçimi pek uygun değildi zaten" dedikten sonra Hasret'in onaylar gibi gülümsemesiyle de kolunu omzuna sarıp "Hadi gel mantılar hazırdır annemleri bekletmeyelim" diyerek banyonun kapısını açtı. Banyodan çıkış da o çıkış olmuştu çünkü o andan itibaren Neyhan Hanım yakaladığını bahçeye kurulan sofraya yönlendiriyordu.
•●●·٠•●●•٠·˙
Ertekinler bir eksikle yemeklerini yiyip ailece sohbet muhabbet ederken Fikret'te kapana kısıldığı odada tek başına dokuz doğuruyordu. Miray elbette ki bir bahane uydurup sıklıkla yanına geliyordu ama kız daha kapıdan çıkar çıkmaz Fikret yeniden kaynamaya başlıyordu. Saniyeler dakika dakikalar da saat gibi geçiyordu sanki.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aslında Miray'ın da aşağıda pek rahat olduğu söylenemezdi. Takındığı hâl ve tavır bir yana Taylan'a karşı olan negatif yaklaşımı da annesinin gözüne epey bir batmıştı. Bu yüzden de Hümeyra Hanım sofranın hazır olup olmadığına bakmak için içeriye giderken Miray'a da arkasından gelmesi için bir işaret yapmıştı. Fırça geldi gelecek bakışıydı bu.
Miray annesinin ardından kalkıp salondan çıktıktan sonra Hümeyra Hanım'ın yönlendirmesiyle odalardan birine girerek sessizce annesinin söze başlamasını beklemeye başladı. Hümeyra Hanım da kızını fazla bekletmemişti. Kapıyı kapatır kapatmaz arkasını dönüp "O memnuniyetsiz tavırlar ne kızım? İnsanların yüzüne karşı resmen çok oturdunuz hadi kalkın artık diyecekmiş gibi bakıyorsun" deyince Miray da içindekini saklayamayıp "O tavırlar belki de bulunduğum ortamdan memnun olmadığım içindir anne. Madem onlar oturmakta kararlı siz de bundan memnunsunuz beni salın da gideyim. Ben sizin çöpçatanlık içeren imalarınıza ya da o adamın göz hapsinde tutuluyormuşum gibi hissetmemi sağlayan bakışlarına maruz kalmak zorunda mıyım?" deyiverdi.
