Hasret (Dizi Tadında/Beklemede)

92.Bölüm : Sen çok iyi bir baba olacaksın

"Tamam oğlum üzülme hallederiz"

Odanın içinde duyulan fısır fısır sesler Hasret'in uyanmasına neden olmuştu. Gözleri hâlâ kapalıydı ancak kulağı ne konuşulduğundaydı. O sırada Talha'nın telaşla "Ne belli benim yaptığım dayı? Hem bak senin de üstün ıslak çocuğum diye illa ben mi yapmış oluyorum yani?" demesi de mevzuyu açıklığa kavuşturmuştu. Belli ki Orhan gece Talha'yı tuvalete kaldıramamış ortalıkta bir güzel batmıştı. İyi de saatini kurmamış mıydı o?

Hasret sırtı onlara dönük olduğundan rahatça gülümsüyordu ama Orhan'ın hiç gülecek hali yoktu. Aksine Hasret uyanmadan ortalığı eski haline getirme isteğindeydi.

"Sen şimdi bana bunu sen de yapmış olabilirsin dayı mı demek istiyorsun?"

"Bu yatakta yatanlardan biri olduğuna göre şüphelilerden de birisin valla yok öyle hemen işin içinden sıyrılmak"

"Kendini kurtarmak için beni de ateşe atıyorsun demek. İyi tamam öyle olsun bakalım. Dua et senin için yanmayı kabul edecek benim gibi bir dayın var"

"Aslan dayım benim!"

"Hadi kalk da kimse görmeden toparlayalım şuraları"

"Olmaz!"

"Niye?"

"Ses yaparsak yengem uyanır sonra da işediğimi anlar rezil olurum"

"Hani baş şüphelilerden biri de bendim ne oldu da bir anda itirafa geçtin kıvırcık?"

"Ağzımdan kaçtı!"

"Fark ettim"

"Aramızda kalsın ama bak bir kişiden bile duyarsam bir daha seninle konuşmam dayı"

"Niye söyleyeyim oğlum Mert dayın mıyım ben? Aramızda kalacak merak etme"

"Tamam sana güveniyorum. Şimdi yengemin uyanmasını bekleyeceğiz sonra da onu odadan gönderip yataktan öyle kalkacağız tamam mı? Buraları da mis gibi yaparsak kimse anlamaz"

"Nasıl yani yengen uyanana kadar çişli çarşafların içinde mi oturacağız? Olmaz kalk!"

"Dayı dur kalkma!"

Orhan'ın zor durumda olduğunu anlayan Hasret yeni uyanmış gibi esneyip başını onlara doğru çevirmiş ve "Günaydın" diyerek Orhan'ın tam yataktan kalkacakken geri oturmasına neden olmuştu. Talha ile yan yana oturmuş halleri de bir ağızdan "Günaydın" derken birbirlerine suçlu gibi bakışlar atmaları da Hasret'i gülümsetiyordu. Neyse ki başını eğdiği için uzun saçları bu gülüşü saklamıştı.

Talha'nın kalkmaması ve yatağın başına gelenlerle alakalı bir şey söylememesi için koluna sıkı sıkı asıldığı Orhan'a sessiz sedasız "Yengemi göndersene dayı!" demesi Hasret'in kulağına da ulaşmıştı. Bu yüzden de onları hemen rahatlatıp "Ben üstümü değiştirip aşağıya ineyim. Neyhan anneye kahvaltıyı bu sabah ben hazırlayacağım diye söz vermiştim de şimdi kalkıp beni göremezse sözümü tutmadığımı düşünür ben de mahcup olurum" dedikten sonra dolaptan giyeceği şeyleri alarak banyoya girdi. Ortada böyle bir söz yoktu elbet ama bu da odadan çıkması için güzel bir bahaneydi.

O anlarda Talha dayısını yatakta tutmak için insanüstü bir çaba harcıyor odadan gelen sesler de Hasret'i giyinirken güldürmeye devam ediyordu. Neyse ki çok geçmeden banyodan çıkmıştı da Orhan da rahat bir nefes almıştı.