Karanlığın Prensleri 2 "MUAMMA"

YÜRÜYEN HAVUÇ

Multimedia da yeni bir yüzümüz var. Adı Neşe. Haydi tanışalım :)

"Neşeeeee! Çabuk gel buraya dedim sana!"

Neşe koridor da koşarken bir kaç kişiye çarpsada önemsemedi. Arkasındaki tehlike daha büyüktü çünkü.

"Kaçmasana!"

"Ya tabi! Durayım da parçala beni değil mi? Ben canımı yolda mı buldum?"

Neşe bahçeye doğru koştu. Armina onu kovalamaya devam ediyordu. Eğer yakalarsa bittiğimin resmidir!

Soluk soluğa kaldığında aceleden yanlış tarafa dönmüş olduğunu farketti. Burası çıkmaz sokaktı(!)

"Artık kaçacak yerin de yok Neşecim. Ölümlerden ölüm beğen !"

"Bak dur açıklayabilirim canım arkadaşım."

"Neyi açıklayacaksın ha neyi?? Gittin okulun en yılışık çocuğuna onu sevdiğimi söyledin. Sayende bütün haftamı ondan köşe bucak kaçarak geçirdim!"

"Sende Sema hocaya çayına müsil attığımı söylemeseydin!"

"Onu ben söylemedim şapşal!"

"Hadi ya sen söylemedin mi gerçekten?"

"Ben arkadaşımı satar mıyım hiç!"

"Satmazsın değil mi?"

"Satmam tabi mankafa!"

"O zaman arkadaşına da kıyamazsın değil mi?"

"Yooo orada duracaksın işte. Önce ödeşeceğiz sonra barışacağız. "

"Tamam ne istersen yapacağım ama artık kovalama."

"Anlaştık o zaman. Eğer ki sözünden dönecek olursan yaptığın herşeyi annene söylerim ona göre."

"Bir tehdit etmediğin kalmıştı zaten."

"Ben anlamam. Eşşeğimi sağlam kazığa bağlıyorum ben."

Sensin eşşek!

"Cezam ne?"

"Şimdilik aklımda birşey yok. Bu hafta bitmeden söylerim. Hadi sınıfa gidelim şimdi. Ders neredeyse başlamak üzere."

"Iyy ders ingilizce. Bir halt anlamıyorum ben o dersten."

"Senin tek iyi olduğun ders beden Neşe."

"Hemen de yüzüme vur zaten."

İngilizce dersi Neşe'nin tuhaf sesler çıkarmaya başlaması anlamına geliyordu. Telafuzu berbat ötesiydi.

"Neşe ve Çağla sıradaki diyalog sizin arkadaşlar."

Neşe suratını asarak parmak kaldırdı.

"Evet Neşe?"

"Hocam ben okumasam?"

"Neden kızım?"

"Hocam ben ne zaman bir diyalog okumaya kalksam sınıftan anırma sesleri geliyor çünkü."

Sınıftan bir anda yükselen kahkaha seslerini Nesrin hoca elini havaya kaldırıp susturdu.

"Neşe çabuk dışarı."

"Ama hocam!" Onlar anırırken iyi neden çıkan ben oluyorum?

"Dışarı!"

Neşe kafasını önüne indirip kapıdan dışarıya çıkacağı sırada Nesrin Hoca tekrardan seslendi.

"Kapının orada bekle. Sakın kantine gitmeye kalkma Neşe."

"Tamam Hocam."

Gitti çift kaşarlı, bol sucuklu tost keyfi...