Karanlığın Prensleri 2 "MUAMMA"

ENDİŞE DOLU SAATLER

Anket oylamasını yeni kitaba geçtiğim zaman değerlendireceğim. Kırmayıp katıldığınız için sizlere çok teşekkür ederim.

Yeni bölümle devam ediyoruz. Multimedia da Neşe var. İyi okumalar...

•••••

Rüzgar Neşe'nin uyumasını fırsat bilip aşağı salona indi. Ev ahalisi merakla kızın neden burada olduğunu Rüzgar'ın açıklamasını bekliyorlardı.

Dolunay kocasının oturduğu tekli koltuğun kenarına oturmuş bir eli omzunu okşuyordu. Talha düşünceli bakışlarını oğluna yönlendirdi.

"Oğlum kızı neden buraya getirdin? Yoksa öğrendi mi senin vampir olduğunu?"

"Hayır baba öğrenmedi. Henüz anlatamadım. Onun karakterinde biri hakkımdaki gerçekleri öğrendiğinde nasıl bir tepki verir bilemiyorum. Ama tahminime göre kim olduğumdan değil de en çok ondan birşeyler gizlediğim için bana tavır alacaktır."

"Neden burada peki? Bir insan için evin ne kadar tehlikeli olabileceğini biliyorsun. Her ne kadar gelenler bizim misafirimiz olsa da arada içgüdülerine yenilip pürüz yaratanlar çıkabiliyor. Bu yaptığın çok tehlikeli."

"Talha sıkıştırma da çocuğu neden buraya getirdiğini öğrenelim. Eminim mantıklı bir açıklaması vardır."

"Ben o kızla birlikte oğlumun da maruz kalabileceği tehlikelerden bahsediyorum Egemen. Zamanında Dolunay'ın başına gelenlerden ötürü az kalsın bir çok kişinin hayatı yok olup gidecekti. Bu evin kuralları var! Kuralların dışına çıkıldığında neler olduğunu benim kadar hepiniz de çok iyi biliyorsunuz. Geceleri bu ev çok tehlikeli!"

Talha sinirle ayağa kalkıp içki dolabına yöneldi. Bir şise viski çıkartıp bardağına doldurdu ve tek bir dikişte içti.

"Talha biraz sakin olur musun hayatım? Rüzgarcım baban sana kızmak istemedi aslında. Ne yazık ki dediklerinde haklı. Belki biz geçmişte olanlardan bir şekilde sıyrılmış olabiliriz ama bunun bir garantisi yok anlıyor musun?"

"Mecburdum anne. Baba bunun için gerçekten üzgünüm ama onu buraya getirmekten başka çarem yoktu. Olanları bilmiyorsunuz."

Hira Rüzgar'ın yanına yaklaşıp elini sırtına koydu.

"Anlat bize canım. Eminim annen de baban da anlayacaklardır. Sadece sizin için endişeleniyorlar. Bizim dünyamızın tehlikeleriyle uğraşmanızı istemiyorlar anlıyor musun?"

Rüzgar başıyla onaylarken mevzuya giriş yaptı.

"Bu gece Neşe'yi görmeye gitmiştim. Etrafta polis arabaları vardı. Mahalledeki insanlar sokağa dökülmüşlerdi. Gece bir kız ölmüş. O kız Neşe'nin en samimi arkadaşıydı. Sonra Neşe'yi gördüm babasının kollarında. Ağlayamamıştı bile.

Arkasını koşup kaçmaya başladığında peşine takıldım. Yorulana kadar koştu. Yere düşüp feryat etmeye başladığın da canımın nasıl yandığını sizlere anlatamam. En sonunda zayıf vücudu bayılarak yere yığıldığında dayanamadım onu aldığım gibi eve getirdim."

"Neden ailesine teslim etmedin? En başta yapman gereken o değil miydi Rüzgar? Buraya getirmendeki maksadı henüz anlamış değilim."

"Şüphelendiğim bazı şeyler vardı teyze."

"Ne gibi yani?"

"Naz'ı hepiniz biliyorsunuz az çok. Onu ne kadar reddetsem de beni takıntı haline getirdi. Ve sonunda Neşe'yle sevgili olduğumuzu öğrenince kendince intikam almaya kalkıştı. İlk işi Neşe'nin babasını işten attırmak oldu."