Karanlığın Prensleri 2 "MUAMMA"

GÜZELSİN

Rüzgar ve Neşe nikahların gerçekleşeceği salondan içeriye girdiler. Salonda aileleri dışında kimse yoktu çünkü böylesini uygun görmüşlerdi.

Neşe kapıdan içeriye geçip Rüzgar'ın ardından ön sıralara doğru ilerledi. Başlar onlara dönmüştü. Neşe hayretler içerisinde kendisine bakan yüzleri tek tek incelemeye koyuldu.

Daha yanlarına varmamıştı ki olduğu yerde durdu. Ve Rüzgar'ın arkadan gömleğini tuttu istemsizce. Rüzgar şaşırıp arkasına baktığında Neşe'nin yüzünde beliren hayranlık ifadesini tanımıştı. Genelde insanlar vampirlere bu şekilde bakarlardı çünkü.

"Rü..Rüzgar? Sadece koca bir OHA! demek istiyorum. Ayıp etmiş olur muyum acaba?"

Rüzgar keyifle gülümserken hala ona bakıyordu.

"Yemin ederim şimdiye kadar bu kadar güzel insanı bir arada görmemiştim. Şimdi anlaşılıyor senin neden bu kadar güzel olduğun. Şu muhteşem genlere bir baksana. Vay canına! Vay canına... Sanki kendimi best model of Turkey de gibi hissettim. Tabi sadece bir izleyici olarak."

"Burada beklemeye devam edecek misin? Hadi gel seni ailemle tanıştırayım."

Neşe den bir tepki alamayınca elinden tutup ailesine doğru yönlendirdi onu. Neşe hala o kadar şaşkındı ki Rüzgar'la el ele olduğunu bile farketmemişti.

İlk olarak annesi ve babasının olduğu tarafa geldi.

"Anne, baba bu Neşe. Sınıf arkadaşım ve aynı zamanda da iş arkadaşım. Neşe bu güzel bayan annem Dolunay ve babam Talha."

Dolunay kıza keyifli bir ifadeyle baktı. Kız o kadar sevimliydi ki hele o kızıl-turuncu saçları? Nedense ona karşı kendini çok korumacı hissetti. Her şeyden öte oğlunun ilişkiler konusunda ki tutumunu az çok biliyordu. Ve bu narin insan kızını incitebilirdi. Bir zamanlar kendisi de onun gibiydi çünkü. Ve oğlunun onu üzmemesini diledi içinden. Talha ise yüzündeki çekici gülümsemeyle elini uzattı. Neşe de gülümsemesine aynı tebbessümle karşılık verip uzatılan eli sıktı.

"Memnun oldum efendim."

"Bizde memnun olduk Neşecim."

Neşe Rüzgar'ı kendisine doğru eğip kulağına fısıldadı. "Annen kız kardeşin gibi duruyor! Bu kadar genç olduklarına inanamıyorum."

Neşe her ne kadar fısıldasa da herkes rahatlıkla onun söylediklerini işitebiliyorlardı. Dolunay gülümsemesine engel olamadı. Tabi Rüzgar da.

"Gel seni amcalarım ve teyzemlerle de tanıştırayım. Müsadenizle baba."

Rüzgar annesinin kendisine bakan ifadesi altında rahatsız hissetmişti. Evde büyük bir hesaba çekileceği de kesindi. Bu bakışlar hiç hayra alamet değildi çünkü.

"Rüzgar? Bu tatlı kız da kim böyle?"

"İsmi Neşe teyze. Ve benim sınıf arkadaşım. Aynı zamanda da işten tanışıyoruz."

Neşe herkesle tanıştıktan sonra Rüzgar'la birlikte boş yerlerden birine oturdu.

"Neşe'nin bu kadar güzel olduğunu bilmiyordum delikanlı."

Neşe anlık bir irkilmeyle yanında oturan yakışıklı simaya baktı. Mavi gözler içini okurcasına pür dikkat kendisine bakmaktaydılar.

"Sanada merhaba Zehir amca."

"Özellikle yüzündeki o minik çillere bayıldım."

"Te..teşekkür ederim efendim."

"Amca şunu keser misin lütfen? Onu utandırıyorsun."