KALBİM SEN DEDİ (TAMAMLANDI.)

Suç Ortağım ( Bölüm 14)

Erken gelen sürpriz bölümle herkese merhabalarr ♥ ♥ ♥ ♥

Bence keyifle okuyacağınız eğlenceli bir bölüm oldu. Ben yazarken çok eğlendim. :) 

Siz de beğendiyseniz OY vermeyi unutmayın olur mu ? ♥ 

Multimedya : Kenan Doğulu - Yosun ♫ ♫ ♫ 

Şarkı Barış'tan en tatlı suç ortağına ithaf olsun.

O zaman keyifli okumalarrrrr  :* :*

******

 Elif sabah gözlerini aralayıp etrafa boş gözlerle baktı bir süre. Bir an nerede olduğunu idrak etmeye çalışırcasına kaşlarını çattı ve yatakta doğruldu. Sonra Barış'ın evinde olduğunu hatırlayınca eliyle hafifçe alnına vurup gülümsedi. Yanında yatan Neşe'ye çevirdi gözlerini, hala uyuyordu. Sessizce yataktan kalktı ve komodinin üzerindeki telefonunu eline alarak saate baktı. Daha çok erkendi ama uykusu da kaçtı. Aklına gelen kahve içme fikriyle mutfağa inmeye karar verdi. Kendisine güzel bir kahve yapıp içerideki koltuğa oturacaktı ki gözü denizin güzel manzarasını gözler önüne seren balkona kaydı. Ve kahvesini balkonda içmeye karar verdi. Balkona çıkıp kahvesini masanın üzerine bırakarak derin bir nefes aldı. Sonra birden ürperdi ve sabah serinliğinde biraz üşüdüğünü hissetti. Tam yukarı ince bir hırka almak için çıkacakken koltuğun kenarında duran Barış'ın kapüşonlu polarını gördü ve hızlıca alıp üzerine geçirdi. Oldukça büyük duran polara bakıp güldü. Barış'ın uzun boyunu ve geniş omuzlarını düşününce üzerinde böyle durması normaldi tabi. Kendisi de kısa boylu sayılmazdı ama 1,90 olan Barış'ın yanında biraz kısa kalabiliyordu tabi. Bir de sürekli spor yapmaya borçlu olduğu geniş omuz ve göğüslerini düşününce tekrar üzerine bakıp komik görüntüsüne güldü. Ama şu an hiç yukarı çıkmak istemiyordu. Poların kollarını kıvırıp kapüşonu kafasına geçirdi, bir anda burnuna dolan Barış'ın kendine has kokusuyla tuhaf hissetti. Daha kaç gün olmuştu! Çabuk mu alışıyordu!?

Kafasındakileri geçiştirip çıplak ayaklarıyla balkona doğru ilerledi ve tam karşısında boylu boyunca uzanmış ışıl ışıl masmavi denize baktı. "İstanbul" dedi gözlerini kapatarak. "Artık bir fazlasın." dedi. Sonra gülümseyip Neşe'yi düşündü. " Hatta 2 fazlasın." dedi kıkırdayarak. "Bizi de kabullen. Bize güzel anılar ver."

Sonra gözlerini açıp yine gözlerinin önündeki seyirlik manzaraya baktı. Deniz pek dalgalı sayılmazdı. Karadeniz gibi hırçın değildi, sakince hareket ediyordu. Yeni hayatının da tıpkı bu deniz gibi sakin olmasını diledi. Ortam biraz gürültülüydü ama buna da alışacaktı. Gözlerini tekrar kapatıp gülümsemeye çalıştı.

"Artık manzaran bu Elif" dedi kendi kendine. "Buradaki ilk sabahın. Bu evdeki son sabahımda kim bilir hangi duygularla ayrılacağım buradan?" dedi ve hemen yanındaki koltuğa oturup balkonda gezdirdi gözlerini. Oldukça büyüktü ve çok güzel renkli koltuklar ve onlara uygun bir masa vardı. "Evde en sevdiğim yer bu balkon, vaktimi daha çok burada geçiririm. Ne güzel kitap okunur burada. Yazı ayrı kışı ayrı güzel olur. " dedi. Kışın kullanım için de katlanır camlar vardı ve duvara monte edilmiş ufak bir ısıtıcı. Her şey düşünülmüştü yani. Ne kadar Barış'ın evi olmuş olsa da birkaç sene beraber olacakları için birazcık onun da sayılabilirdi.

Kendi kendine konuşurken telefonuna gelen mesaj sesini duydu. Eline alıp baktığında yüzünü içten bir gülümseme kapladı. Demek ki bu saatte uyanık olan bir tek o değildi. Mesajı açarak okudu.

'Günaydın suç ortağım!'' Gözlerini devirerek tebessüm etti ve hemen yanıtladı.

'Günaydın 😊 '