Hayata dair büyük umutları olan, en büyük hayali üniversite okuyup meslek edinmek ayaklarının üzerine sağlam basmak olan, Karadeniz kadar hırçın, dik başlı ve inatçı, güzeller güzeli çimen gözlü, henüz 19 yaşında bir genç kız, Elif...
Daha küçücükke...
Multimedya : Mehmet Erdem - Olur O Zaman 🎶 + Bölümden sahne (temsili)❣️
Oy ve yorumlarınızı esirgemeyin.🥰
8500 kelime🎈🎈
Keyifli okumalar.🌸
✨✨✨✨✨✨✨✨
Elif şok içinde dakikalardır elindeki teste bakıyordu. Gerçekten çift çizgi miydi? Yoksa göz yanılması mıydı? Tüm bunlar rüya olabilir miydi? Evet, evet kesinlikle rüyaydı. Gerçek olamayacak kadar saçmaydı çünkü. Biraz sonra uyanacaktı ve bunun rüya olduğunu anlayıp rahat bir nefes alacaktı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Etrafındaki her şey üstüne üstüne geliyormuş gibi hissederek sırtını dayadığı duvara daha da yaslandı. Telaşlı gözlerle etrafa bakarken bir taraftan da tüm bunların gerçek olması ihtimaliyle derin bir korku hissediyordu. Yeşil gözlerini kocaman açmış, beklemediği bu durumu idrak etmeye çalışıyordu.
Buna hazır değildi henüz! Hiç değildi! Bir bebeğin sorumluluğunu alabilecek kadar güçlü hissetmiyordu. Daha zamanı vardı. Bu kadar erken olmamalıydı. Şimdi yanlış zamandı. Çok yanlış!
Kafasının içinde oradan oraya çarpıp duran düşüncelerle yüzünü buruşturdu. Ellerini şakaklarına götürüp parmak uçlarıyla ovdu. Köşeye sıkışmış gibi hissediyordu. Elini boğazına doğru götürüp zorlukla yutkundu. Boğazında kocaman bir yumru vardı , nefes alamıyordu. Kuruyan dudaklarını ıslatarak başını geriye doğru yasladı.
"Lütfen Allah'ım lütfen, lütfen bütün bunlar rüya olsun. N'olur! Sadece basit bir rüya olsun." diye inledi. Yumruk yaptığı küçük elini hafifçe duvara vurup dudaklarını birbirine bastırdı. "Korkuyorum." dedi fısıltıyla. Hissettiği çaresizlik tüm benliğini sararken beyni yine bunun gerçek olduğunu haykırdı ona.
Burnundan tıslarmış gibi bir ses çıkararak acıyla gülümsedi.
"Hayır ya, bu çok saçma ama. Bu gerçek olamayacak kadar saçma. " dedi kısık çıkan sesiyle. Sonra gözlerini sıkıca kapatıp üçe kadar saydı.
"Bir... İki... Üç... Şimdi yavaşça gözlerimi açacağım ve aslında tek çizgi olduğunu göreceğim." dedi.
Bir umut gözlerini yavaş yavaş araladı. Korkuyla etrafa bakındıktan sonra bakışlarını elinde sıkıca tuttuğu test çubuğuna yöneltti. Avucunu yavaşça açıp tekrar çift çizgiyi görünce boğazından bir hıçkırık firar etti. Gerçek miydi?
"Allah'ım ben ne yapacağım şimdi? Bu nasıl olur? Nasıl olur ya? " diye fısıltıyla söylenip olayın şokunu atlatmaya çalıştı. Ama olmuyordu, aklı bir türlü almıyordu. Bu ihtimali beyni kabullenmiyordu.
