KALBİM SEN DEDİ (TAMAMLANDI.)

Sevme Beni! (Bölüm 20)

Merhaba canlarım, 

Yeni bölüm geldiiiiiii :)) 

Multimedya : Buray - Sevme Beni ♫ ♫

Mutlaka dinleyin ;) Bölümde Barış'In seslendireceği şarkı ♫

Hadi keyifli okumalar o zaman ♥ ♥

****

 Aradan birkaç gün geçmiş olmasına rağmen Elif restoranda yaşanan rezillikten dolayı hala Barış'tan kaçmaya devam ediyordu. O akşam restoranda kendini nasıl kaybettiğini düşündükçe kendine inanamıyordu. Resmen kadının saçını başını yolmuştu. Aslında hatırladıkça içinden bir yerlerden 'oh olsun' diye bağıran iç sesini bastıramıyordu ama bu yine de utanmasına engel değildi. Sonuçta orası Barış'ın sürekli gittiği bir yerdi ve herkese rezil olmuşlardı. Hadi kendisi neyse de Barış bir daha oraya gittiğinde ne hissedecekti kim bilir! Ona rağmen sürekli Elif'in gönlünü hoş tutmaya çalışıyordu. Kendini iyi hissetsin diye konuyu hiç açmıyordu. Gerçi Elif onunla doğru düzgün konuşmuyordu bile. Hala mahcuptu.

Yine odasında kendi kendine söylenirken çalan telefonun sesiyle birden irkildi. Yatağın üzerindeki telefonu alıp hemen cevapladı. Arayan Neşe'ydi.

"Efendim tatlım?"

"Canım nasılsın bakayım? Sesin çıkmadı."

"Daha 3 saat olmadı ayrılalı kuzum günlerdir haber alamamış gibisin. " dedi Elif gülerek. " Ne yapayım ben kuzum ya salaklığıma saydırıyorum hala."

"Ay Elif hala mı? Tamam olmuş bir kere. Unut sen de ama artık! Barış senin kadar dert etmedi yani."

"Ya tabi demesi kolay. Ay kadının saçını ellerime doladım diyorum Neşe. Herkes bize baktı, rezillik." dedi boşta olan elini yavaşça alnına vurarak.

Neşe kıkırdamaya başladı.

" İyi bu da sana ders olsun. Bir dahakine pençelerini sakla, hanım hanımcık otur."

"Ya ama Neşe kadın beni yok sayıp resmen bakışlarıyla yedi Barış'ı. Ay hala hatırladıkça tüylerim diken diken oluyor. Sanki ben masada hiç yokmuşum da Barış tek başına oturuyormuş gibi. Bence o an o restorandaki kimseyi görmedi geri zekalı. Anla yani! Dikmiş o yılan gözlerini hiç çekinmeden hülyalı hülyalı Barış'a bakıyor. Densiz şey ya! Bak yine hatırladım, tepem attı. Ohh az bile yaptım. İyi yaptım ben ona!" dedi sinirle.

"Kızım bir karar ver. İyi mi yaptın , kötü mü?" dedikten sonra kuvvetli bir kahkaha attı Neşe. "Ama aferin sana kız! Saf maf dedim ama kocanı yem etmedin kötü kadınlara. Bunlar beklediğim hareketler kanka. Bana bunlarla gel." dedi.

Sonra daha sesli bir kahkaha attı. Dalga mı geçiyordu Elif'le?

"Ya Neşe gülme bak fena yaparım. Zaten sinirliyim, daha da sinirlendirme beni." dedi Elif. Bir taraftan da yumruğunu sıkmış tek ayağını yere vuruyordu.

"Ayy aman boş ver be kuzum. İyi yaptın, dersini alsın da bir daha yanında eşi olan adamlara bakmamayı öğrensin." dedi Neşe az öncekine tezat ciddi bir ses tonuyla.

Bu kez Elif kıkırdadı.

"Ay ama kızın suratını görmeliydin Neşe. Hatırladıkça bir gülme geliyor bana. Dumura uğradı resmen. Ay bir de Barış yanımıza koşunca yalancı bir ifadeyle ağlamaz mı? Pislik şey! Ayy bak yine sinirleniyorum."

"Oyy benim Elif'im kocasını mı kıskanmış! Ben sana kocana sahip çık dedim sen adama koruma oldun resmen. Korkma annem, onun gözü senden başkasını görmüyor zaten. Yalnız var ya Barış mest olmuştur he! Böyle devam! Maşallah, maşallah."