KALBİM SEN DEDİ (TAMAMLANDI.)

Yine de Seviyorum (Bölüm 18)

Merhaba arkadaşlar, 

Hepinizi öpüyorum, keyifli okumalar diliyorum :)

Multimedya : Orhan Ölmez - Seni Seviyorum. 

Mutlaka dinleyin! Barış'ın bölümde Elif için seslendireceği şarkı ♫ ♫ 

****

3 HAFTA SONRA...

Düğünün ardından tam üç hafta geçmişti. Bu sürede Elif ve Neşe okul kayıt işlemlerini halletmiş, tüm eksiklerini tamamlamış ve artık derslerin başlayacağı günü beklerken vakit doldurmaya çalışıyorlardı. Her gün birlikte bir şeyler yapıp akşam olunca evlerine ayrılıyorlardı. Şu anda da bir kafenin bahçesinde oturmuş ellerinde kahveleri karşılıklı sohbet ediyorlardı.

Neşe'nin yurtta kalması içine sinmeyen Barış onu kendi dairelerinden birine yerleştirmişti. Evleri birbirine birkaç bina mesafedeydi sadece. Neşe ilk başta kabul etmese de cüzi bir kira karşılığında sonunda ikna olmuştu. Aslında Barış karşılık beklemeden teklif etmişti ama Neşe gururundan bunu kabul etmeyeceği için sembolik bir kira belirlemişlerdi aralarında. Hem Elif'in de yalnız kalmasını istemeyen Barış için bu bulunmaz bir fırsat olmuştu.

Barış ve Elif de bu 3 haftalık süreçte kendilerince bir düzen kurmuşlardı. Barış sabah işe gidiyor ve akşam hiç vakit kaybetmeden erkenden eve dönüyordu. Eve girdiği anda artık bambaşka olan, buram buram Elif kokan evlerinin kokusunu içine çekiyordu. Normalde sadece uyumak için kullandığı bu ev şimdi ona cennetten en güzel köşe gibi görünüyordu. Elinden gelse tüm gün evde kalacak kadar evcimen bir adam oluvermişti. Yaklaşık 10 gün boyunca eve her geldiğinde ağlayan bir Elif ile karşılaşmak onu üzse de zamanla bu durum da ortadan kalkınca kendini daha huzurlu hissetmeye başladı. İlk günler Elif o kadar hırçın ve kırıcı davranmıştı ki Barış hepsini alttan almış, ne dese kabul etmişti. Elif'e alışması konusunda yardımcı olmak için elinden geleni yapacağına, onu hiç üzmeyeceğine söz vermişti çünkü ta en başta kendisine. Bir de babasının durumu vardı tabi. Elif bilmese de bu durum onun omzunda büyük bir yüktü. Bu yüzden Elif ne dese ne yapsa kendini haklı görecek bir sebep bulamıyordu. Vicdanı el vermiyordu. Neyse ki artık her şey düzene girmeye başlamış, Elif biraz daha eve ve içinde bulunduğu duruma alışmıştı.

Barış Ahmet Bey'i yaptığı araştırmalar sonunda Ankara'da bulduğu iyi bir profesörün kontrolünde bir kliniğe yatırmıştı. Önce durumu Ali Bey'e anlatmışlardı ve onun da bilgisi dahilinde ailesine yurtdışındaki bir proje için uzunca bir süre orada kalması gerekeceğini söylemişlerdi. Yani ailesi onu yurtdışında çalışıyor zannederken o Ankara'da tedavi olacaktı. Her ne kadar Ali Bey ve Barış'ın içine bu şekilde onları kandırmak sinmese de Ahmet Bey yalnızca bu şartla kabul etmişti tüm bunları. Yalnızca üçünün arasında bir sır olarak kalacaktı bu durum.

Ali Bey Ahmet Bey'e üzüldüğü kadar durumdan haberdar olup müdahale edebildiği için de mutluydu. Fatma Hanım ise biricik evladına yaptıkları muhteşem düğünün etkisindeydi hala. Çok mutluydu. Hala o kadar heyecanlıydı ki bir an önce İstanbul'a gelip onları ziyaret etmek için can atıyordu. Balayı tatiline gitmedikleri için üzülmüştü sadece. Ama çocukların da haklı sebebi vardı. Elif'in okul kayıt işlemleri olduğunu söyleyerek ertelemişlerdi bu tatili ve daha sonra yapacaklarını söylemişlerdi. Aslında Barış Elif'le birlikte böyle bir tatile gitmeye can atardı ancak Elif'i daha fazla zorlamak istemediği için o da kabul etmemişti.

Elif ve Barış düğünün ertesi günü İstanbul'a dönmüşlerdi. Beraber yaşayacakları eve ilk girdiklerinde ikisi de garip duygularla bir süre koltukta oturup hiç konuşmadan oturmuşlardı. Sonra bu olanların hala şaka olduğunu düşünüp birbirlerine bakıp biri sinirden diğeri mutluluktan kahkaha atarken bulmuşlardı kendilerini. Çoğu zaman atışsalar da yine de sorunsuz bir şekilde aynı evi paylaşabiliyorlardı.