KALBİM SEN DEDİ (TAMAMLANDI.)

Aşk Güzel Şey (Bölüm 51)

Merhaba ballarım 🍯🧡

Multimedya : Elif & Barış / temsili
+ Cem Adrian - Hande Mehan : Sen Benim Şarkılarımsın 🎼

Keyifli okumalar!

******

Murat işe gitmek üzere evden çıkmak için hazırlanıyordu. Dün yine bir bahaneyle Neşe'nin evinde kalıp üstünü değiştirmek için kendi evine gelmişti. Onun evinde bir kaç parça eşyası vardı elbet ama temiz olan kıyafetlerin hiç biri işe gitmeye uygun değildi. Bu böyle olmayacaktı! Zaten bir şekilde onun evinde kalıyordu ne olurdu sanki beraber yaşasalardı?! Ne olurdu be aynı evi paylaşsalardı?!

Murat sıkıntılı bir of çekti. Bu Karadeniz kanı taşıyan insanların inatları gerçekten takdire şayandı. Nuh diyor peygamber demiyorlardı. Başında bir Barış vardı zaten, en yakını. Şimdi bir de hayatının sonuna kadar yanında olacak olan hayat arkadaşını da gitmiş aynı coğrafyanın insanından seçmişti. Gerçekten çıldırmış olmalıydı!!

Barış desen Elif'in onu terk etmeyeceğini öğrendiği günden beri hali bir tuhaf takılıyordu şirkette. Bir ay olmuştu yahu! Hadi üç gün beş gün mutluluğunu yaşasın diye alttan almıştı ama bir aydır bu leyla halleri bir türlü bitmemişti. Durduk yere sırıtmalar, en olmadık yerde çıkıp Elif'i arayıp konuşmalar... Arkadaş ortası yoktu ki bu adamın! Ya çok mutlu, ya çok mutsuz. Mutlu halini buna tercih ederdi yine de. Bir ay önce o ayrılığın eşiğinden döndükleri zamanki perişan halini hatırlayınca yine şimdiki durum gözüne sempatik göründü.

Sonra Neşe'yi düşündü. Neşe... Ah Neşe... İyi ki vardı sevgilisi... Bütün hayatını kaplıyordu varlığıyla. Gülümsedi farkında olmadan.

Sonra yine sinirlendi. 'Sevmekse biz de seviyoruz ama işi gücü savsaklamıyoruz.' diye söylendi. İşi gerçekten de zordu. İşleri başlarından aşmışken onun bu denli rahat takılması Murat'ı yoruyordu fazlasıyla.

Murat bunları düşünürken telefonu çalmaya başladı. İyice oyalanmıştı zaten, çıksa iyi olacaktı. Masanın üzerindeki telefonu eline alınca Barış'ın aradığını gördü.

"Hehh beyimiz arıyor. İti an çomağı hazırla mı desem iyi insan lafının üzerine mi desem vallahi bilemedim. " diye söylene söylene açtı telefonu.

"Efendim Barışcığım?" dedi abartılı bir şekilde uzatarak.

"Kardeşim günaydın n'aber?" dedi Barış uykulu bir ses tonuyla.

"İyi kardeşim senden naber? Evden çıkıyordum tam."

"Heh süper yaa. Ben de şey diyecektim." dedi ensesini kaşıyarak. "Ya benim Abdullah Bey ile 20 dakika sonra bir toplantım var. Ya biliyorsun işte şu sıkıntılı bir ihale vardı ya onunla ilgili."

"Aga biz ondan vaz geçmemiş miydik? Ne ara karar değiştirdin?"

"Yok kardeşim vaz geçmedik. Neyse konuşuruz detayları sonra. Ya bu adamın randevusunu iptal edemem şimdi. Yoldadır zaten."

"Eee kardeşim?" dedi imalı bir şekilde Murat. Ne diyeceğini anlasa da sordu.

"Murat ya uyuyakalmışım kardeşim 20 dakikaya hazırlanıp oraya varmam mümkün değil. Sen bir görüşsen şu adamla. Olmaz mı?"