Elimi Tut (Bölüm 93)

4.1K 216 57
                                    


Merhaba canımlar🥰🥰

Öncelikle hepinize güzel bir bayram diliyorum.

Multimedya : Ceylan Koynat - Elimi Tutmazsan
+ Bölümden sahne 😍

Oy ve yorumlarınızı esirgemeyin. 🌸

Keyifli okumalar.❤️

💫💫💫💫💫💫💫⭐️

Barış ve Elif birbirlerine dalmış bir halde aşkla bakarken sanki etrafta kimse yokmuş gibi hissediyorlardı. Sanki uçsuz bucaksız gökyüzünün altında sadece ikisi varmış gibi...

Etraflarına toplanan kalabalıkla gerçek ana dönebildiler. Herkes bir taraftan sarılıp tebriklerini iletiyordu. Şimdiden kendilerine göre planlara başlamışlardı bile.

En son gözlerinin içi gülerek gelen Emine Hanım torununa yaklaştı. Torununun ellerini ihtiyarlıktan kırışan elleriyle sardı sıkıca. Gözlerinin içine baktı şefkatle.

"Ey gidi benum küçük kizum, ey gidi benum Elif'um." deyip iç çekti. "Sen büyüdün da paçi anne mu oldin?" derken gözleri buğulanmıştı.

Elif de anında dolan gözleriyle "Pamuğum." dedi. Sesi titriyordu. Babaannesi ona doğru uzanınca dizlerini biraz kırarak eğildi ve babaannesinin boynuna sıkıca sarıldı. Emine Hanım bir süre öylece torununa sarıldıktan sonra Barış'a döndü.

"Haçen ta en başunda dedum ben. Ha bu uşak has uşak diye." dedi bir taraftan da gözyaşlarını silerken.

Barış gülümseyerek eğildi ve minnetle elini öptü.

"Babaannem, teşekkür ederim.Ben biliyordum zaten beni sevdiğini. Duygularımız karşılıklı." dedi.

"Ula deli uşak!" diyen Emine Hanım hafifçe vurdu onun sırtına. Sonra sarıldı ona da sıkıca.

"Allah'uma hamd olsun da. Bağa torunumun yavrusunu da  gösteran Rabbim sağa şükürler olsun da!" dedi. Ayrıldıklarında ikisinin de gözleri yaşlıydı.

"Oyy oyyy da oyy!" deyip göz yaşlarını sildi. Sonra aklına o anda gelen şeyle elindeki bastona yaslandı. Elif'e ciddiyetle bakıp gözlerini kıstı.

"Haçen Elif'um ha buraya kalasun artıkun da! Biz sağa bebekler gibi bakaruk." dedi kendinden emin bir şekilde.

Barış aniden kalkan kaşlarıyla Elif'e bakarken Elif'in bakışları da 'ben demiştim.' der gibiydi. Sonra ikisi aynı anda babaanneye baktı tekrar.

"Ama babaanne öy..."

Barış daha cümlesini tamamlamadan Emine Hanım bastonunu yere vurdu.

"Haçen siz kendinüz ufak uşaksınuz da! Gebelüğü ha burada geçecak deyrum size!" dedi taviz vermeyen bir ifadeyle.

Ahmet Bey arkadan annesinin omzuna dokunup "Anneciğim ufak uşak dediğin adam İstanbul'da koskoca şirketi yönetiyor." dedi sessizce.

Elif babaannesine kedi gibi bakarken Barış onun bakışına takılı kalıp iç çekti. Kurban olduğum, o da bensiz kalmak istemiyor diye geçirdi içinden. Sonra hislerinin verdiği gazla babaannenin karşısında dimdik durdu.

"Babaanneciğim ben Elif'e de bebeğimize de çok iyi bakabilirim. Lütfen aklın kalmasın onlarda." dedi gülümseyerek.

"Haçen olmaz uşağum! Sen bütün gün iştesun. Ha bu paçi evde ne edar da!" dedi. "Seyahatun olur, mesain olur. Sen de bileysun ha buları da!" dedi Emine Hanım.

Barış onun inat ettiğini anlamıştı. Ama unuttuğu bir şey vardı; eğer söz konusu Elif ise ondan daha inatçı biri olamazdı.

"Babaanneciğim asla sana saygısızlık etmek istemem. Ama sen dersin ya hep Elif'e kocan ne derse o diye. Senin yerin kocanın yanı diye. E şimdi ne değişti?" dedi Barış kibarca.

KALBİM SEN DEDİ (TAMAMLANDI.)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin