KALBİM SEN DEDİ (TAMAMLANDI.)

Güven (Bölüm 86)

Merhaba ballarım🍯🧡

Multimedya : Kenan Doğulu/ Kandırdım🎶
+ Bölümden sahne 💛

Oy ve yorumlarınızı esirgemeyin.😇

Keyifli okumalar.🧐

✨✨✨✨✨

Elif ve Barış odalarından çıktıklarında neredeyse akşam olmak üzereydi. Zaten çok geç kalkmışlardı. Odada da bir hayli oyalanmışlardı. Aşağı indiklerinde Elif kocasının hazırladığı muhteşem masayı görüp gülümsedi. Sonra yüzündeki o masum ifadeyle dudaklarını birbirine bastırarak Barış'a döndü.

"Yaa sevgilim , neler hazırlamışsın sen böyle? Ama hepsi buz gibi olmuş. " dedi masadaki omlete bakıp suratını asarak.

Barış masayı üzgünce süzen karısına bakıp kafasını sağa sola salladı. Dayanamayıp arkasından kollarını ona doladı. Kayık yaka bluzunun açıkta bıraktığı omzuna Elif'in bütün bedenini yakan bir öpücük bıraktı. Karısı irkilerek başını yana doğru eğince açıkta kalan boynuna bakıp iç çekti. Burnunu oraya gömüp derince bir nefes çekti içine. Sonra boynundan başlayıp omzuna doğru dilini sürttü ve imzasını attığı yerde dudaklarını gezdirdi. Karısının titrediğini hissesince kısık sesle güldü. Kafasını yavaşça kaldırıp yandan kıpkırmızı olan yüzüne baktı. Sonra çenesini onun omzuna yaslayarak "Olsun sevgilim. Bence odada kahvaltıdan daha güzel şeyler vardı." dedi arsız bir sırıtışla.

Elif peşte gibi olan bedeniyle neden öyle dediğini anlamayıp "Hı?" dedi alık bir ifadeyle. Barış onun bir de bu haline güldü keyifle. Uzanıp yanağını öptü. Onu etkilemek gerçekten farklı bir haz veriyordu ruhuna.

Elif dirseğini arkaya doğru ittirip hafifçe vurdu kocasının karnına.

"Ya Barış! " dedi ikaz edercesine. Bir de dalga geçiyordu utanmadan.

"Ya nee?" dedi Barış da suratındaki muzip ifadeyle. Sonra Elif'i kendine doğru çevirerek parmağının ucuyla burnuna vurdu. "Yine mi utanıyorsun sevgilim? Yukarıdaki o vahşi karıma ne oldu?" dedi tek kaşı havada ona bakarak.

Elif bunu duyduğu anda kafasını onun göğsüne gömdü. Amacı neydi bu adamın?! Neden uğraşıyordu şimdi onunla? Kafası kocasının gülüşüyle titreyen göğsünde sarsılınca daha da utandı. Vahşi karım demişti ya!

"Ya Barış lütfen keser misin şunu? " dedi boğuk çıkan sesiyle.

Yukarıda yaptığı şeyler birden zihninde canlanınca rengi aldan mora döndü. Kendine inanamadı. Anlayamıyordu zaten bir türlü. O anları yaşarken utanmak aklının ucundan bile geçmezken normal anlarda en ufak bir ima dahi delicesine utanmasına sebep oluyordu. Sanırım bunu sağlayan Barış'ın ta kendisiydi. İmalarıyla onu bile bile utandırırken, o anları yaşarken de tüm benliğindeki utanma hissini çekip alıyordu. Bunu nasıl başardığını bilmiyordu. Ama bir şeyden emindi ki onunla kedinin fareyle oynadığı gibi oynuyordu.

Elif aklından geçenlerle "Çok tehlikelisin Barış." diye inledi sessizce.

"Aa iftiraya bak." dedi Barış fısıltıyla arkasından sarıldığı kocasına daha da sokularak. O sokuldukça Elif'i sıcak basıyordu. İçindee hissettiği ürpertiyle "Ve de çok doyumsuzsun!" dedi gözlerini kısarak. Kasıklarında hissettiği karıncalanmayı ise tok saymaya çalışıyordu.

Barış ahenkli bir kahkahanın ardından "Ahh." dedi yüksek sesle. Uzanıp omzuna küçük bir öpücük daha kondurdu. "Sana doymam söz konusu bile olamaz bebeğim." diye fısıldadı kulağına doğru.