Warning! This chapter contains sexuality.
⚡️⚡️⚡️
Adler, Lexi'nin cümlesini duyar duymaz sanki bunu bekliyormuş gibi gülümsemiş ve genç kızın elini kavradığı gibi partiden ayrılmak için hamle yapmıştı.
Şaşkın bakışlar eşliğinde el ele dışarı çıktıklarında, Lexi havanın soğukluğunu hissetmedi bile. Çünkü içi resmen yanıyordu. Adler yine de ona ceketini verdikten sonra arabaya doğru ilerledi. "Nereye gidiyoruz?" diye sordu Lexi kirpiklerinin altından yakışıklı adama bakarken. Adler sabırsız gibi görünüyordu, arabayı çalıştırırken hafifçe gülümsedi. "Yaklaşık beş yıldır uğramıyor olduğum evime gidiyoruz. Babanla aynı evde olmaz."
Lexi ne yapacaklarını hatırlayınca utanmaya başlayıp koltukta büzüldü. Pekala, Adler bu konuda oldukça tecrübeli olabilirdi ama Lexi ilk defa böyle bir şey yaşayacaktı. Hafiften hissetmeye başladığı tedirginlik beynini ele geçirirken titrek bir nefes aldı. "Adler..." diye fısıldadı ama sanki sesi içine kaçmış gibiydi, istediği şey için fazla erken olduğunu düşünmeye başlamıştı.
Adler Lexi'ye doğru döndü ve tedirginliğini hissettiği için tek elini kızın yırtmaç dolayısıyla çıplak olan bacağına yerleştirdi. Ardından küçük okşamalar eşliğinde "Sakinleş, bebeğim." diye mırıldandı ve Lexi bir an nefes alamadı. O ahenkli, kalın sesten 'bebeğim' kelimesini duymak kalbinde kalıcı hasarlar bırakacaktı, bundan emindi.
"Şimdi... o lanet olası ev neredeydi?" diye sesli düşünerek parmaklarını direksiyona vurdu Adler. Lexi ise büyülenmişçesine onu izliyordu. Kemikli yüzüne, köşeli çenesine, yanaklarını kaplayan kirli sakallara, kirpiklerinin kıvrımlılığına baktı. Onu istiyordu. Onu çok istiyordu. Ve bu sadece istemek de değildi, ona tüm kalbiyle, ruhuyla ve bedeniyle aşıktı.
O an, içindeki tedirginlik kayboldu.
Konumu hatırlamayı başaran Adler aniden gaza bastığında, Lexi aceleyle emniyet kemerini bağladı. Adam arabayı deli gibi hızlı ama oldukça da hünerli kullanıyordu. Lexi ise, her şekilde onun yanına güvende hissettiği için sesini çıkarmadı.
Adler sürmeye devam ederken bir yandan da parmaklarını genç kızın pürüzsüz bacağında gezdiriyordu ve artık amacı tedirginliği yok etmek de değildi. Lexi bunun oldukça farkında olarak başını geriye yasladı ve inlememe savaşları vermeye başladı. Adamın dokunuşları saniyeler geçtikçe daha da şehvetli bir hale geliyordu ve parmak uçları yukarı doğru tırmanıyordu, Lexi ise verdiği savaşı kaybetmişti. Boğazından kaçan boğuk bir inleme arabayı kapladığında Adler gözlerini bir saniyeliğine kapatıp alt dudağını sertçe ısırdı. Böyle giderse arabadan inemeyebilirlerdi.
Sonunda derin bir nefes alıp elini zorlukla kızın baldırından çekti. Şimdiden arzuyla dolmuştu ve hormonlarına sahip çıkmakta zorlanıyordu. -normal zamanlarda bunda çok başarılıydı oysaki, libidosu oldukça yüksek olmasına rağmen hem de- Biraz daha hızlanırken kaybolma tehlikesini göze almamak için navigasyonu açtı.
Lexi, cihazda beliren konumu görünce şaşırdı. Orası resmen şehrin diğer ucundaydı. Fazla insanın yaşadığını da düşünmüyordu.
Adler arabayı 200'le kullandığı için on beş dakikalık mesafeyi neredeyse yedi dakikada katetmişlerdi. Arabayı lüks bir villanın yanında durdurduğunda önce kendisi indi, sonra da Lexi'nin inmesi için kapısını açtı. Genç kız gülümseyerek indikten sonra alt dudağını ısırarak villaya bir göz attı. Cidden çok şatafatlıydı ve yakınlarında başka bir bina görünmüyordu. Adler'in zenginlik seviyesini anlamaya başlamıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
the AGENT
عاطفية"Sen benim tek bağımlılığımsın Adler. Birden oluşmuş, kurtulması imkansız hale gelmiş bir bağımlılık bu. Evet, çekici olduğun kadar tehlikelisin de, bunu çok iyi biliyorum ama sensiz yapamıyorum, yaşamak, nefes almak için dahi varlığına ihtiyaç duyu...
