Nie mam życia - mam popkulturę.
Więc piszę subiektywne recenzje filmów, seriali, sztuk teatralnych a czasem i długie lewackie ranty.
Zapraszam serdecznie.
🎥
Praca została nagrodzona w konkursie literackim "Splątane Nici 2019" organizowanym przez @g...
Czyli: Sometimes if you let people do things to you, you're really doing it to them.
Jak pisałam już przy recenzji Fleabag, są takie dzieła kultury, które rezonują z nami bardziej niż pozostałe, co nie pozwala nam ich obiektywnie oceniać. Nie, żebym cokolwiek próbowała oceniać kiedyś obiektywnie, ale pisanie o tym serialu, czy też książce jest dla mnie niezwykle trudne.
Wiecie, prawie dziesięć lat temu mój ówczesny najlepszy przyjaciel kupił mi tę książkę genialnej Gillian Flynn, mówiąc mi, że niezwykle przypominam mu główną bohaterkę. Wiecie, dziesięć lat temu nie było jeszcze w moim środowisku odpowiedniej świadomości chorób psychicznych, dlatego przed większość mojego życia nie wiedziałam, że to nie ja jestem pojebana, tylko moja choroba. Więc zdarzały mi się niezwykle skrajne epizody i w sumie to podziwiam, że ktokolwiek ze mną wytrzymywał dłużej. Teraz gdy jestem już stara i po terapii uznałam, że mogę wrócić do Wind Gap w Missouri.
I tak jak za pierwszym razem nie była to przyjemna wycieczka.
A cholerna Camille Preaker to dalej mój niezwykle przerażający cień.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Sharp Objects pozornie jest kryminałem i to takim bardzo tradycyjnym. W miasteczku, które pozornie sprawia wrażenie iddylicznego, giną małe dziewczynki, a dziennikarka z wielkiego miasta przyjeżdża zbadać sprawę, z którą nie radzi sobie małomiasteczkowa policja.
Mamy tu całkowicie klasyczne dziennikarskie śledztwo, gdzie podążamy za główną bohaterką od sąsiada, do barmana, do policjanta i kolejnych podejrzanych.
Tylko to jest jedynie punkt wyjścia, bo tak naprawdę to historia o powrocie do domu, którego wcale nie chcemy i o tym, że pewne traumy zostają w nas na zawsze. I zawsze będą kształtować nasze dorosłe życie.
A wszystko przez to, co czai się w przeszłości protagonistki, która spotyka się ze swoją toksyczną matką i o wiele, wiele lat młodszą siostrą, której praktycznie nie zna. Bohaterka jest wrakiem człowieka, jest w totalnej rozsypce i z każdym kolejnym odcinkiem będziemy przechadzać się po jej przeszłości i nie mniej przerażającej teraźniejszości. Jednocześnie wiedząc, że w pięknym Wind Gap czai się koszmarnie brutalny morderca.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
