GEÇMİŞİN GÖLGESİNDE (Klaroline)

-38-

Bir az uzun sürse de işte yeni bölüm geldi. Cuma günü önemli bir sınavım olduğu için tüm hafta ona çalıştım ve yazamadım. Neyse... Umarım beğenirsiniz.
İyi okumalar...
-------------------------------------------

Katherina'dan
Birisinin beni kendine hızla çektiğini hissettim. Bir an çığlık atmaya çalıştım ama eliyle ağzımı kapamıştı bile.

Beni hızla ormanın başka bir ucuna götürdüğünde bir vampir olduğunu anlamıştım.

Ne oluyordu? Kimdi bu ve beni nereye götürüyordu?

Vampirlerin arasında yaşamaya alışmıştım. Ve her dakika içinde büyüyen ölüm korkusuna da.

Ama ne olduğunu anlamak istiyordum.

Ormanın çok uzak bir köşesine geldiğimizde el beni serbest bıraktı.

Tahminimin aksine bir vampir değil, iki taneydi. Ve bunlar hiç beklediğim iki vampir de değildi.

Beni bıraktıkları yerden geri geri giderken "Ne istiyorsunuz benden?" Diye sordum. Gözlerim bir Kol'a bir Elijah'a bakıyordu.

Bana zarar vermeyeceklerinden kuşkum yoktu. En azından Elijah yapmazdı. Ama bu neden burada olduğumu açıklamıyordu.

"Neden getirdiniz beni buraya?" Diye bir soru daha yönelttiğimde Elijah temkinli adımlarla yanıma gelip güven veren bir şekilde kollarımı tuttu.

"Sana her şeyi anlatıcam. Ama sonuna kadar dinlemelisin. Ve söyleyeceğimiz her şeyin doğru olduğunu bilmen gerekiyor." Dedi.

Başımı hafifçe tamam anlamında salladım. Elijah'a güveniyordum. Klaus'un sözünden daha çok güvenirdim onun sözüne. Çünkü buraya geldiğimden beri her an benim yanımdaydı. Hiç yalnız bırakmamıştı beni. Bu dünyada ondan çok güvenebileceğim kimse yoktu.

"Klaus seni öldürecekti." Dedi doğrudan konuya girmeyi seçerek.

Her şeyi söylemesini beklerdim ama bunı değil. "Hayır." Dedim başımı iki yana sallayarak "O beni seviyor. Bana zarar gelmesini istemez."

"Yanılıyorsun. O Caroline'ı seviyor." Dedi Kol. Başımı hızlıca ona doğru çevirdim. Neden ikisi de bu kadar canımı yakacak şeyler söylüyorlardı?

"O Caroline'ı atlatalı asırlar geçti." Dedim. Onlara inanmak istemiyordum.

Yeniden Elijah'a baktığımda gözlerinin dolmuş olduğunu gördüm. Ben anlamayan bakışlarla ona bakarken "Yanılıyorsun Katherina. O hayatı boyunca Caroline'ı sevdi. Ve eminim ki hep onu sevecek. Seni kullandı o." Dedi.

Canımı acıtmaya çalışmıyordu. Bunu gözlerinden anlıyordum. Doğruları söylüyordu.

"Neden?" Dedim yaşlar gözlerimi işkal ederken "Neden beni kullansın? Ben onun ne işine yararım?"

"O bir melez. Bir kurt adam. Ama annemiz öldüğünde üstüne melez laneti geldi ve artık kurta dönüşemiyor. Ama o yapabilmek istiyor güçlü olmak için." Dİye açıkladı. Ama ben hala anlayamamıştım.

"Benim bununla ne ilgim var ki?" Diye sordum merakla.

"Bizi büyüle vampir yapıldık. Bu büyüde bir Petrova'nın kanı kullanıldı. Ve yine bir Petrova'nın kanıyla Klaus'un üstünde ki lanet kalkacak." Dedi Kol.

Tanrım! Beni öldürecekti! Bir ayinde! Öldürecekti!

"Öleceğim!" Dedim korkuyla. Tüm bedenim titremeye başlamıştı. Elijah beni kendine getirmek için sarsarken "Ölmeyeceksin. Biz seni buradan kaçıracağız." Dedi.