GEÇMİŞİN GÖLGESİNDE (Klaroline)

-85-

Merhaba... Bu bölümü yazarken aslında fazlasıyla sıkıldım. Sanki bitmek bilmedi. Ama umarım sizin hoşunuza gider.
İyi okumalar...

Caroline Mikaelson;
    "Damon burada da değil." Diye inledim Grill'den çıkarken
     "Köşke dönmüş olamaz mı?" Diye sordu Stefan "Tüm gece senin evinde Elena'ya tam olarak nasıl anlatabileceğimizi düşündük. Sabahta erkenden çıkıp Damon'ı aramaya başladık. Bence bu sırada köşke dönmüş olması fazlasıyla muhtemel."

     "Bence fazla aptalız." Dedim samimi bir şekilde. Ama bu Stefan'ın gülmesine yol açtı. "Stefan komik değil!" Dedim sinirle "Ben ciddiyim."

    "Tamam." Dedi Stefan elini ağzına bastırarak gülmesini engelleyerek "Söyle neden aptalmışız biz?"

    "Çok büyük ihtimalle köşke dönmedi. Kesinlikle köşke döndü. Sana olanları anlattım Stefan. Burada Damon'dan bahsediyoruz. Büyük askının onu hiç umursamadığını öğrendiği anda tabi ki kendine bir kaç insan barbie buldu ve eve gidip alem yaptı."

    "Olası." Dedi Stefan. Bazen bu kadar ciddi olması ve mantıklı düşünmesi sinirimi bozuyordu "Olası değil!" Dedim. "Kesinlikle öyle! Köşke gidiyoruz ve arabayı sen kullanıyorsun. Gerçekten çok yorgunum."

    Stefan elimde salladığımı anahtarı alıp "Öyleyse acele et de gidelim." Dedi ve arabaya doğu ilerledi.

*

       Köşke vardığımızda kapıyı çalmaya yeltenecektim ki kapı açıldı.Viki hızlı adımlarla dışarı çıktı. "Bu adam kafayı yemiş." Dedi köşkün bahçesinden koşar adımlarla çıkarken. Bir yandan da gözünü güneşe karşı sper etmekle uğraşıyordu.

    "Viki'yi takip etseniz iyi olur." Dedi Damon'ın sesi arkamızdan. Kapıya yaslanmış bizi izliyordu. "Gilbertlara gidiyor. Bence onlar için bir az tehlikeli olabilir."

    Parçaları hılıca kafamda birleştiridim. Tehlikeli olabilir. Güneşten rahatsız olmak.

    Hızla Damon'ın yanına gidip boğazından tuttum ve onu havaya kaldırıp duvara yapıştırdım. "Ona ne yaptın Damon?"

    Boğazından gelen hırıltılı seslerle konuştu "Onu kurtardım. Kurtarılabileceği tek şekilde."

     "Ona ne yaptın?" Diye sordu Stefan bana kıyasla daha sakin bir şekilde.

     "Onu öldürdüm." Dedi Damon ve kaşlarını kaldırdı "Bunu yaparken içinde kanım olabilir tabi."

    Onu yere bıraktım ve tek kelime etmeden bahçe kapısından çıktım. Stefan'ın arkamdan geldiğini biliyordum.

*

    Elena'nın kapıyı açmasıyla kapamaya çalışması bir oldu. Ama Stefan kapıyı tutup bunu yapmasını engelledi "Sizi görmek istemiyorum. İkinizi de. Ve mümkünse Damon'ı da."

    "Elena..." Dedi Stefan çresizce "Bize bir fırsat ver. Sana her şeyi anlatalım. Ne yapacağına sonra karar verirsin.

    "Sırası değil Stefan!" Dedim ve yeniden Elena'ya dönüp "Viki burada mı?"

    Elena "Jeremy'nin yanında." der demez onu yolumdan çkip içeri girdim.

    "Ne yaptığını sanıyorsun! İznin olmadan giremezsin!"

     "Teorik olarak girebilirim." Dedim Jeremy'nin odasına doğru çıkarken "Bir vampiri eve davet etmezsen giremez. Ama ben davet edildim ve girmekte özgürüm."