GEÇMİŞİN GÖLGESİNDE (Klaroline)

-89-

Merhaba arkadaşlar... Biliyorum çok uzun süredir bölüm yayınlayamadım. Sanırım 3 hafta oldu. Bunun nedeni 3 haftadır sınav haftam olmasım. Arada sadece bir hafta boşluğum var ve sonra yeniden sınavlarım başlayacak. Bu bölümü de çok zor yazdım. Bu bölümden sonra muhtemelen 3 hafta daha bölüm gelmez. Çünkü gerçekten çalışmam gerekiyor. Umarım beğenirsiniz. Şahsen ben bu bölümü yazmayı çok sevdim.

İyi okumalar...

Damon Salvatore;
"Elena!" Dedim tükenmiş olan nefesinmle. "Elena. Bana yardım et."

Ama Elena gitmişti. 1 gündür buradaydım. Az önce Elena yanıma gelmişti. 'Üzgünüm ama bunu yapmak zorundaydım.' demişti gözündeki yaşlarla. Ve sonra arabasının evi terk ettiğini duymuştum. Ondan bir süre sonra Stefan'da gitmişti. Caroline zaten yoktu.

Beni burada terk etmişlerdi. Beni burada yüzyıllarca kurumaya terk etmişlerdi.

Derken kapının gözetleme bölmesi açıldı ve Zach'in yüzü orada belirdi.

"Seni kilitledikleri için çok mutluyum Damon!" Dedi. "Senin yüzünden bir ailem olmadı! Sen benim karımı ve doğmamış çocuğumu öldürdün! Ve şimdi burada sonsuza kadar kuruyacaksın!"

Nefretini kusuyordu. Ama buraya gelmekle salaklık etmişti. Onu öldürebilirdim. Daha kan içmeylei sadece bir gün olmuştu ve mine bedenimden çıkıyordu. Onu haklayabilirdim. Çok açtım.

Onu o çok sevdiği ailesinin yanına göndersem hiç fena olmazdı.

Ben planımı yaparken en büyük salaklığını yapıp tek pürüzü yok etti.

Elindeki anahtarları şıngırdattı. "Tek çıkış yolun benim ellerimde ve bunu asla sana vermeyeceğim."

'Emib misin?' diye geçirdim içimden ve beklemediği anda koşup gözetleme deliğinden elimi soktum. Kafasını yakaladım ve sertçe kapıya vurdum. Cansız bir şekilde yere düşerken elindeki anahtarı kaptım.

Çok kolay olmuştu. Ah Stefan! Gerçekten böyle salak bir adamı kapıma bekçi olarak koyarken ne düşünüyordun?

Kapıyı açıp dışarı çıktım. Şimdi tek ihtiyacım olan bir az kandı. Zach mine içiyordu bu yüzden bu beni sadece daha kötü yapardı.

Kargam. Onu çağırdım. Onun kanı bir az güçlenmek için işe yarardı.

Kısa süre içinde geldi. Bana güvenem bir hayvandı ama bu pek de umrumda değildi. Omzuma konduğu an onu yakaladım ve tüm kanını içtim.

Ve hızlıca evden çıkıp gecenin karanlığına daldım.

*

Bir insan çok iyi olurdu şimdi. Bir günlük esaretin ardından bir şeyler içmek istiyordum.

Ve boş ana yolun ortalarında ters dönmüş bir araba vardı. İçinde taze kan olabilirdi.

Ama arabaya yaklaştıkça bunun Elena'nın arabası olduğunu anladım ve dehşete kapıldım. Hızlıca onun yanına gittim.

Elena arabada ters bir şekilde durmuştu. Başı kanıyordu ve öksürüyordu.

Şaşırtıcı bir şekilde beni gördüğü için mutlu görünüyordu.

"Damon!" Dedi telaşla "Bana yardım et!"

Aslında bana yaptığı hayinlik için onu bırakıp gitmek istiyordum ama yapamadım.