GEÇMİŞİN GÖLGESİNDE (Klaroline)

-76-

Merhaba... İşte Klaus'tan bir bölüm. Ama bu bölümden sonra uzun bir süre Klaus'u görmeyeceğiz. Umarım beğnirsiniz.
İyi okumalar...

Niklaus Mikaelson;

    Yalnızlık, acı ve açlık... Hayatımdan geriye kalan son 3 şey.

    Kanı tamamen kurumuş cesetten kafamı kaldırdım ve onu da diğerlerinin yanına karanlık odanın bir köşesine fırlattım.

    Artık tamamen bundan ibaretti hayatım. Caroline'ın bana gelmeyeceğini anladığım gün her şey çok değişmişti.

    O sıralar Rebekah ve Elijah hala yanımdaydı ama öylesins yalnız hissettmiştim.

    Sanki hayatımın hiç bir anlamı yokmuş gibi. Ve sonra, Rebekah'yı hançerleyip, Elijah'ı kendimden uzaklara göndermiştim.

    Yalnız hissediyorsam yalnız olmalıydım. Yeni bir hayat istemiyordum.

     Mutlu olacağım normal bir hayat istemiyordum. Normal. Bu kavram benim hayatımdaki varlığını doğduğun gün yeitirmişti. Mutluluk ise sadece Caroline'la mümkün olabilirdi.

     Ben de diğer bildiğim tek hayat tarzını yaşadım. Kendimi insanları öldürmeye ve hayatlarını maf etmeye adadım.

    Ben mutlu değilken, benim bir ailem yokken kimsenin olamazdı.

    Kalbime ak meşe kazığı saplamayı düşündüm yıllar önce. Ama sonra eğer ölürsem Caroline'ın da öleceğini hatırladım. Sonuçta bir köken vampir ölürse yarattığı tüm vampirler ölür.

    Bu yüzden ben de başkalarını öldüruyorum. Kendimi öldürmek isteyip de öldüremediğim her defa için bir insan. Tabi bazdn sadece zevkten öldürüyorum.

     Artık sadece öldürmeyi ve resim yapmayı seviyorum. Çünkü yapamyı bildiğim başka hiç bir şey kalmadı.

     Kan kırmızısına boyanmış kağıdı elime aldım Caroline'ın resmine baktım.

     Onu günümüzün giysilerinin içinde çizmiştim. Merak etmeden duramıyorudum şimdilerde nasıl gözüktüğünü.

    Benim hayalimde saçlarını uzatmıştı yeniden. Sarı, dalgalı saçları omuzlarından dökülüyordu. Çok güzel giyiniyordu her hayalimde. Hala öyle güzel bakıyordu.

    Kesinlikle bu yeni dünyada bir çok arkadaşı vardı. Bu dünya şekli aslında onun hep hayal ettiği hayatı yansıtıyordu.

    Umarım şimdi bir yerlerde güzel yaşıyordur. Umarım hala bir yerlerde yaşıyordur.