24 december, 07:38
Ik word wakker door een misselijk gevoel. Matthy ligt nog diep ik dromenland. Echt super schattig slaapt hij. Zelf hoef ik gelukkig nog niet over te geven. Eindelijk zijn de Bankzitters weer naar huis. Gisteren heeft Matthy al de zooi opgeruimd, omdat ik gewoon te ziek was. Anders had ik wel meegeholpen hoor.
Niemand van hun behalve Robbie weer er van, wat ik nog steeds wel prettiger vind. Kijk als iemand het nou maar perongelijk zegt op YouTube gaat het al gelijk overal rond en dat willem Matthy en ik beide niet.
Over vier daagjes hebben we de eerste afspraak hij de verloskundige! Nou ja met de buurvrouw haha. Vind het wel prettig dat ik bij iemand ziet die ik ook ken! Plus het is een vrouw. Na ja vanmiddag komt familie van ons om kerstavond te vieren en vertellen we ze het met een cadeautje.
Dit gaan ze ten minste niet verwachten. Maar goed in ben ondertussen klaar wakker. Zo besluit ik om op te staan en maar even te gaan werken. Met een legging en warme trui loop ik naar men kamer en begin ik met wat werk. Eerst start ik men laptop op en log ik in. Dan maak ik een hele compilatie over wat er nog allemaal gedaan moet worden.
Ook werk ik het platform bij van Instagram. Zo reageer ik op comments die mensen over men schrijven en lees ik de dms. Dit is natuurlijk ook mijn taak. Na een half uurtje ben ik er klaar mee en besluit ik naar beneden te gaan. In de keuken pak ik een glas water en neem ik de vitamines. Dan begin ik met het maken van chocolade koekjes voor straks.
Ik pak de mixer en de spullen die erin moeten. Gisteren heeft Matthy ook nog eens boodschappen gedaan voor vandaag. Echt heel erg lief van hem. Eerst weeg ik alle ingrediënten af en doe ik ze in de kom. Dan laat ik het mixen met het apparaat. Ondertussen zet ik de oven aan.
Als het goed gemixt is haal ik met een lepel het deeg eruit en maak ik de bolletjes. Dat leg ik dan op het bakpapier. Moet alleen nog wachten tot dat de oven op temperatuur is. Na een hele tijd is dat zo. Ik schuif het bakblik erin en zet de timer op de kleine Google home. Nu is het even wachten. Wel maak ik alvast de volgende lading klaar.
Als de eerste lading koekjes gaar zijn haal ik ze uit de oven. Ik leg die op een bord en laat de laatste lading in de oven. Ik vind als je zo koekjes bakt, dat het huis ook gewoon lekker ruikt. Ik proef er geen, omdat ik bang dat alles er dan uitkomt.
Ik ga wat tegen het aanrecht aanhangen en kijk wat op men telefoon. Uiteindelijk maak ik ook een story. Dan als de tweede lading koekjes klaar zijn haal ik de eruit en laat ik ze afkoelen.
Ik besluit dan om even alle cadeautjes nog onder de boom te leggen die ik nog had gehaald voor Matthy en bijvoorbeeld Stien. Iedereen heeft voor elkaar cadeautjes gekocht dus is dit keer niet echt een specifiek getal. Ik en Matthy hebben voor de andere al best wel wat cadeaus dus het ligt al vol haha.
Alleen ja, ik hoop dus niet dat mensen kleding hebben gekocht... Pas het straks toch niet meer ahah. Nou goed en anders hopelijk voor volgend jaar!
Ik ga even lekker op bank liggen met een dekentje om me heen. Even ontspannen. Sinds de precies zeven weken ben ik misselijk. Verschrikkelijk is dat. Het voelt net alsof je buikgriep hebt de hele tijd.. Matthy is wel echt super zorgzaam voor me. Gisteren toen die een kater had heeft die gewoon alles voor me gedaan!
Na goed na een tijdje hoor ik de trap naar beneden kraken. Matthy is dus wakker. Binnen een aantal seconde komt hij al binnen lopen. Hij zegt:" heyy schat, al lang wakker?" Ik zeg:" jupp, maar koekjes zijn al wel klaar!" Hij moet lachen en komt bij me zitten. Hier geeft hij me een kusje op men wang. Dan vraagt hij:" ben je ook misselijk?" Ik zeg:" ja wel, maar heb nog niet moeten overgeven dusss gaat prima!" Hij lacht van mijn reactie en komt bij me liggen.
JE LEEST
Het bestaan van eeuwige liefde~ Bankzitters
Novela JuvenilVerhaal gaat over Sjulie de Kemps. Ze werkt bij de radio en is al best bekend. Haar leven gaat veel veranderen, maar hoe? Dit verhaal bevat smut! Lees de delen op volgorde van nummer! Wattpad heeft iets fouts gedaan🤍 Het is al hersteld! Deel twee...