Het bestaan van eeuwige liefde~ Bankzitters

121~

15 januari, 13:39

Ik word wakker door dat Mattie met een ontbijtje binnenkomt lopen. Zachtjes word ik een beetje wakker. Dan ga ik rechtop zitten en kijk ik wat heel dankbaar aan. Deze week is echt een hel. Ben al de hele week misselijk, overgegeven en enorm moe. Matthy legt een dienblad met peperkoekje en Jus d'Orange op men schoot. Ik geef hem dan een zoen op zen mond. Hij moet lachen.

Gelijk komt hij naast me liggen. Zo neem ik dan twee slokken van het drinken. Kan hier wel even lekker van genieten na al die verschrikkelijke dagen. Na nog wat kleine slokjes geef ik het glas aan Matthy zodat hij ook wat heeft. Dan eten we beide de peperkoekjes.

Als we het op hebben sta ik op en pak ik iets uit men kledingkast. Ga voor een lange spijkerbroek met een warme trui. Als ik men spijkerbroek wil aandoen krijg ik hem niet meer dicht met de rits. Matthy moet erom lachen en zegt:" betekent dit dat we vandaag toch moeten gaan shoppen?" Ik zucht en zeg:" jupp... Haha." Kijk ik hou van shoppen alleen ja met die enorme symptomen is dit vreselijk.

Ik pak zo een sportlegging en doe die maar aan met een trui die men buik bedekt. Matthy komt dan op staan en draait men gezicht naar hem toe. Ik moet lachen en zeg:" heb je toch weer je zin hè Matthyas Maarten het Lam. Hij moet lachen en zegt:" jazeker mevrouw Sjulie de Kemps." Ik loop dan naar boven om men haar en make-up te doen. Wanneer ik er prima uit zie loop ik weer naar beneden.

Matthy ruimt de vaatwasser in, terwijl ik men jas en schoenen aan het aan doen ben. Als hij ook klaar is, besluiten we om te gaan. In de auto besluit ik maar even te rijden in mijn auto. Binnenkort moet ik hem inwisselen, omdat je dat om de vier jaar moet doen bij mijn lease contract. Mag dus weer een nieuwe uitzoeken! Hier heb ik wel weer zin in.

Tijdens het rijden hebben we het over de smoesjes met bedenken als we aan het kijken zijn bij zwangerschap kleding. Hopen dat niemand ons herkent. Nou goed als we in Utrecht aankomen parkeer ik de auto op de plek van Matthy bij kantoor. Word die in ieder geval niet gestolen.

Hier stappen we dan uit en lopen we uit het gebouw. Onderweg naar het echte centrum gedeelte hoef ik maar een keer men misselijkheid weg te slikken. Als eerst lopen we de H&M naar binnen. Hier hebben ze ook zwangerschap kleding + het valt dan niet op dat we hier shoppen.

Samen lopen we gelijk door naar die afdeling. Onderweg worden we een keer herkent, maar goed eventjes op de foto en weer door. Bij de afdeling pak ik wat broeken die van een super fijn stofje en rekbaar zijn. Dan kan ik er ook nog een beetje in groeien. Matthy zegt dan:" ga maar passen ik kom zo naar je toe ga even iets kijken!" Ik knik en loop naar een pashokje. Hier stap ik in en doe ik de eerste broek aan.

Ik walg er nu al van. Hij zit zo vervelend aan de onderkant en schuurt een beetje. Ga het Matthy niet eens laten zien. Zo doe ik hem uit en doe ik de volgende aan. Deze zit enorm lekker. Ook ziet het er gewoon uit als een zwarte broek. Niet eens echt een zwangerschap broek idee krijg je erbij. Ik zeg zachtjes Matthy zodat hij het alleen hoort. Al snel komt die kijken. Hij zegt:" het staat je wel, maar dit die ook lekker?" Ik zeg:" ja! Veel beter als die andere en deze stretch ook." Hij zegt:" nou dan kopen we die!"

Zo gaat hij weer en doe ik die ene uit. Dan doe ik een donkerblauwe aan. Met wat gewurg over men buikje pas ik hem wel. Op de kleur ben ik wel echt helemaal verliefd. Dit laat ik dan aan Matthy zien. Hij zegt gelijk dat ik hem moet kopen. Zo stap ik dan weer het hokje in en kleed ik me om in men eigen kleding. Zo leg ik dan die eerste aan de kant en neem ik de andere mee. Matthy pakt de broeken over en neemt ze mee naar de kassa om te betalen. Er staan namelijk allemaal gasten die me herkennen en hem niet. Ik ga dan met ze op de foto.

Hierna loop ik dan naar buiten, want zie dat Matthy heeft betaald. Buiten pakt hij gelijk men hand en knijpt hij er zachtjes in. Ik moet lachen en leg men hoofd op zen schouder. Dan zegt Matthy:" heb je nog iets meer nodig?" Ik moet heel zachtjes lachen en zeg:" ja.. krijg men topjes niet meer dicht." Matthy zegt:" heb ik toch eens geluk!" Ik geef hem een por, alleen op dat moment komt de misselijkheid helemaal naar boven.