Het bestaan van eeuwige liefde~ Bankzitters

144~

29 juli, 09:10

Ik lig in het ziekenhuis nog steeds in het bed. Matthy maakt me dan heel voorzichtig wakkert. Ik mompel wat woorden en ga rechtop zitten. Vannacht heb ik om de drie uur borstvoeding morgen geven, en nou ja dat was wel ff lastig. Als ik een beetje wakker ben, vraagt Matthy:" Heb je nog een beetje kunnen slapen?" Ik knik ja en vraag aan hem:" Zal ik haar weer laten drinken?" Matthy zegt:" als het lukt." Ik knik en sta op uit bed wat al super veel pijn doet.

Zo loop ik naar het bedje waar Elise in ligt. Ik zeg tegen der:" hee schatje.." Ik open die knoopjes van die lelijke jurk en laat haar drinken. Matthy zegt terwijl ik Elise laat drinken:" We mochten naar huis gaan als je wakker was, ik denk dat je dat ondertussen wel wil."

Ik knik hevig ja. Matthy moet ervan lachen en staat op om onze spullen in te pakken. Als ze klaar is met drinken, leg ik haar weer op het bedje. Ik kleed me dan om. Ik doe die verschrikkelijke jurk uit en pak uit men tas een korte broek en T-shirt. Wel doe ik weer zo'n kraam ondergoed wegens het bloeden. Als dit aan heb kam ik door men haar. Matthy is Elise aan het omkleden.

Ik vraag dan aan Matthy:" gaan we zo Robbie en Jamie ophalen bij Milo?" Matthy zegt:" ja als dat kan met jou wel!" Ik zeg:" tuurlijk wel, Milo komen we sowieso langs dus dan doen we dat wel."

Zo maak ik me helemaal klaar om te gaan, alleen dan moet ik plassen wat zoveel pijn doet! Ik loop naar de badkamer en probeer men blaas te legen. Het deed weer zo veel pijn! Echt om te janken. Maar het is gelukt, dus was ik men handen. Voorzichtig loop ik weer de kamer in. Dan zijn we eigenlijk klaar om te gaan . Zo besluiten we om dan naar de balie te lopen om me te ontslaan uit het ziekenhuis.

Matthy zet haar voorzichtig in het autostoeltje. Ik pak de lichtste tassen en loop zo met hem naar beneden. Wel met de lift natuurlijk. We gaan van verdieping 5 naar 0, de begane grond. Hier lopen we naar de balie. Ik zeg dat ik net ben bevallen in kamer 519 enz enz enz. Ze zegt dan dat ik mag gaan. Zo lopen we samen naar de uitgang van het ziekenhuis zo naar de auto. Lopen doet ontiegelijk veel pijn.

Bij de auto zet Matthy gaat achterin aan de zijkant. Ik ga in het midden zitten achterin. Zo kan ik wel bij der zijn als er iets gebeurt. Matthy rijd dan aan naar Milo. Onderweg klets ik met Matthy over vannacht. Hij vertelt hoe speciaal het voelde voor hem. Ik lach en kijk naar men meisje die aan het slapen is. Al snel zijn we er, Matthy stapt alleen uit en loopt naar de deur.

Elise begint dan te huilen. Ik klik die riem los en pak haar over. Rustig probeer ik haar een beetje te kalmeren. Als ik haar tegen mezelf aan leg begint ze rustig te worden. Na een tijdje komen Milo, Robbie en Jamie naar buiten gelopen met Matthy.

Milo zegt als de deur open gaat:" gefeliciteerd Sjulie!!" Ik lach en bedank hem. Milo kijkt naar der en vraagt hoe ze heet. Matthy zegt:" ze heel Elise." Hij zegt gelijk:" prachtige naam!! Nou dan kom ik van de week met die kraambezoek ofzo hè?" Matthy knikt en neemt dan afscheid van hem. Jamie komt dan naast me zitten in de auto.

Ze zegt lachend tegen me als er deur dicht is:" echt ik ga hier nooit meer slapen bij Milo." Ik lach en zeg:" is het zo smerig?" Jamie schut lachend ja. Ik moet lachen en leg men hoofd op haar schouder. Zij legt haar hoofd op de mijne. Elise zit weer terug in de stoel en ligt al weer te slapen. Robbie vraagt allerlei dingen hoe het met mij enz gaat. Ik vertel een beetje dat het pijn doet, alleen dat ik het gewoon rustig aan moet doen.

Hij knikt en zo kletsen we verder tot dat we thuis zijn. Vanmiddag komt de kraamverzorgster al om dingen uit te leggen. Mijn verlangen is om even te douchen ahha. Als we thuis zijn, tilt Matthy haar uit de auto en stap ik ook uit. Voorzichtig loop ik dan naar de voordeur en maak ik die open. Robbie en Jamie lopen nog even mee naar binnen.

Ik haal Elise uit de autostoel en pak haar op. Rustig leg ik haar dan in de box, zodat ze eventjes kan liggen. Jamie geeft me dan een knuffel. Ik knuffel haar stevig terug. Robbie geeft mij en Matthy ook nog een stevige knuffel. Jamie zegt dan tegen me:" dankjewell dat we hier mochten bij zijn!" Ik lach en zeg:" Ik moet jullie eerder bedanken dat jullie zo lief tegen me waren!" Dan gaan zij ook weer naar onder de rivieren, naar huis dus. Matthy laat ze uit. Ik loop naar de keuken voor een glas water.