Het bestaan van eeuwige liefde~ Bankzitters

143~

29 juli, 00:53

Sara en Stella met een andere dokter komen gelijk binnen gelopen. Sara vraagt:" oké Sjuul, umh we gaan je nog een keer toucheren en als de ontsluiting zo ver is, gaan we beginnen." Ik knik hevig. Jamie en Robbie staan weer op en lopen de kamer uit.

Ik doe men broek voorzichtig uit en laat mezelf toucheren. Sara zegt dan:" Sjuul je hebt 10 cm ontsluiting. We gaan beginnen." Ik slik, en ben doodsbang. Matthy vraagt:" wil je dat Jamie en Robbie erbij zijn?" Ik zeg:" Matt beslis jij alsjeblieft, ik kan nu niet nadenken..." Matthy knikt en loopt naar de gang.

Stella helpt me met ontspannen van de wee. De dokter legt alles uit wat er gaat gebeuren. Ik knik, maar ben ondertussen zo moe dat ik niet eens meer goed kan nadenken. Moet je voorstellen dat ik men meisje moet gaan persen.

Matthy komt terug lopen met alleen Jamie. Ze zegt tegen me:" hee Schat! Ik weet dat je je nooit helemaal op je gemak voelt als er mannen zijn, dus Robbie wacht op de gang." Ik knik en bedankt ze. De dokter en de andere twee zijn alles aan het klaarzetten. Ik moet opstaan, zodat ze spullen op het bed kunnen leggen waarop ik moet gaan bevallen zo.

Als ik sta krijg ik weer een wee. Ik pak Matthy's armen vast en probeer me zo te steunen. Ik puf of dat men leven er van af hangt. Jamie wrijft weer op men rug en zorgt dat ik me zelf ontspan. Maar echt het doet zoveel pijn, pijn en pijn.

Wanneer de wee klaar is pakt Matthy mijn armen vast en zegt die op een hele kalmeerde manier met zen stem:" Sjuul jij kan dit oké?" Ik schut men hoofd met nee, want ik ben zo enorm bang.. Jamie komt erbij staan en zegt:" Sjuul jij bent echt een van de dapperste meiden die ik ken. Jij kan dit en vooral samen met Matthy! Straks kijk je naar dit moment en lig je samen met jullie dochtertje."

Ik slik en ga maar op het bed liggen. De dokter vraagt aan me of dat ik op men rug wil gaan liggen. Ik heb voor deze houding gekozen, omdat ik bang was dat ik gewoon te slap ben om op men hurken ofzo te zitten en zo te bevallen. Stella zet alles klaar en zorgt ervoor dat als er iets gebeurd dat het altijd klaarligt. Matthy is met Sara en Jamie het bedje aan het opmaken. Ik krijg dan weer een wee met persdrang. Ik puf het weg en knijp in het matras.

Er loopt dan ook weer traantje over men wang gelopen. Als alles klaar ligt en is, moet ik van de dokter wachten op de volgende wee. Matthy en Jamie zijn me allemaal aan het aanmoedigen, maar echt daar kan ik op dit moment voor men gevoel niks mee.

Na een minuut of twee krijg ik weer een wee. Van de dokter moet ik gaan persen. Ik zucht en probeer mee met de drang te gaan. Het doet zoveel pijn, maar ik probeer wel de kracht te zetten. Ik lig op men rug met men benen op en met men hoofd meer naar voren. Ik geef dan weer kracht en druk mee met men drang. Jamie zegt:" Sjuul goedzoo!!!" Matthy gaat met een handdoek je over men hoofd.

Ik zet weer kracht bij de volgende persdrang. Sara zegt:" Sjuul kom je kan het!" Ik geef weer zo'n beetje alles wat ik heb. Matthy zegt:" Schat je bent echt goed bezig!!" Ik kijk even blij, maar moet weer door. Het doet zoveel pijn, er komen ook allemaal tranen over men wangen en ik voel gewoon dat er druk op men onderkant staat. De dokter zegt:" Sjulie je moet iets draaien, de baby is namelijk te zien, voor zen hoofdje." Ik doe wat ze zegt en probeer het verder. Alleen opeens gaat er een knop om in men hoofd en val ik gewoon in slaap.

Matthy maakt me wakker en zegt lief:" schat je moet door.." ik probeer weer wakker te worden en bij de volgende persdrang weer door te gaan. Ik ben knalrood en doe alles om haar eruit te krijgen. Na tien minuten is er nog niks, terwijl ik alles er aan doe.

Dan bij de volgende persdrang, geef ik zoveel mogelijk van al men energie. Alle kracht trekt uit men lichaam. Sara zegt dan:" Ja Sjuul! Goedzo." Ik doe het nog een keer en zo komt blijkbaar het hoofdje door men vagina. Ik ga door, en geef weer zoveel kracht. Stella komt naar me toegelopen en doet de knoopjes open van het jurkje. Ik geef terwijl ze dat doet weer alle kracht. Matthy en Jamie zijn me allemaal dingen aan het roepen om me aan te moedigen. En dan opeens hoor ik het gehuil van beneden. Ik geef een pers, wat zoveel pijn doet. Alleen dan is ze er!