Mafia King's Innocent Bride [PUBLISHED UNDER IMMAC PPH]

DANCE

Sophie's POV

"May I dance with the most beautiful girl here tonight?" bigla na lamang sabi sa akin ni Vincent habang nakalahad ang kamay sa harapan ko.

Masama akong tumingin sa kanya bago inabot ang kamay niya.

Inilagay ni Vincent ang mga kamay niya sa bewang ko. Nagsimula kami sa mabagal na pagsasayaw. Noong una ay hindi ako makatingin sa mga mata niya dahil nakatitig lamang siya sa akin. 

 "I didn't know that your real mother is Felestine." bigla niyang sabi. 

"Hindi mo naman kailangan pang malaman."

"I have to, I'm your husband."

Tumingin ako sa kanya. "Hindi. Nakalimutan mo na bang may boyfriend na ako?"

"Come on, Sophie. You can't fool me with that. I know you're just pretending."

Paano niya nalaman?

"See? I know you're lying when you said that Lance is your boyfriend. I was the one who made you forget about him, remember?"

"W..Well, hindi naman ibig sabihin niyon ay hindi ko na siya kayang mahalin ulit. Lalo na matapos ang ginawa mo sa akin."

"Of course, you can't because you are only mine, Sophie. I'm the only man that you will love as long as you live and I know that."

"Shut up."

Nakakalokong ngiti ang gumuhit sa mga labi niya. "Sophie, why do you keep on holding your real feelings? I know for sure you missed me so much. You miss the way I claim your lips, the way it tastes, the way my tongue plays with yours..."

"Tumigil ka na, Vincent."

"You miss the way my hands travel down your whole body while mylips were still locked with yours. I know how much you miss feeling the warmthof my palm on your breasts, gently caressing it then my fingers would makecircles around your nipples..." bulong niya sa tainga ko.

"V..Vincent.. tumigil ka na sabi..."

Mas lalo pang nag-dim ang mga ilaw at bigla ko na lamang naramdaman na mas inilapit pa ni Vincent ang katawan niya sa akin. Sinubukan ko siyang itulak palayo, pero masyado siyang malakas kaya wala ring nagawa iyon.

 "I fucking missed you so much, Sophie... I missed you somuch..." patuloy niyang bulong sa akin.

Hindi ako nakapagsalita dahil sa sinabi niyang iyon.

Hinayaan ko lamang siyang yakapin ako habang nags-slow dance kaming dalawa. 

Gusto kong sabihin sa kanya na sobra ko siyang na-miss, pero hindi ko maibuka ang mga labi ko. Hindi ko rin alam pero gusto ko siyang itulak palayo, pero at the same time, gusto ko rin siyang manatili sa tabi ko.

"Come with me again, Sophie. Let's leave them all here. Just come with me and we'll go somewhere where no one could see us."

His voice, his smell, I missed all of that.

Bakit hindi ko masabi sa kanya iyon?

Siya lang ang lalaking nakakapagparamdam sa akin na safe ako. 

"I hate you so much, Vincent..." bulong ko.

"Sophie..."

Hindi ko kaagad napansin na tumutulo na pala ang luha mula sa mga mata ko habang nagsasalita.  

"I hate you so much for hurting me, I hate you so much for hurting me until now. I hate you so much for breaking my heart into pieces... I hate you so much for making me love you so much until now... After all this time, you are still the man who can hurt me so badly..."

Nang marinig niya iyon ay mas hinigpitan niya pa ang pagkakayakap niya sa akin saka ako muling binulungan.  

"I love you so much, Sophie..."