Sabrı Sükut 8. Seri ( Esaret Hayat )

Araba Yıkamaya / 30

En az 400 yorum sınırı dolarsa yeni bölüm gelir inşallah kardeşlerim...

Bu Tunç fena hemde çok fena
diyeyim...😁

İnanın biraz rahatsızdım sırf çok isteyen oldu diye attım. Bakalım yarın gelir mi artık çünkü yarın ki bölümü şu anda atıyorum...

Türkü de tam Tunç'luk...😁

🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

Güleyşa, içinde bulunduğu duruma acı bir tebessüm ederek " Şifa hayat çok zor... Çok garip değil mi?" Dedi.

Şifa yavaşça başını sallayarak " öyle ama yine de güzel... Niye sen bu kadar umutsuz bakıyorsun ki hayata Güleyşa?!" Dedi tebessüm ederek.

Güleyşa, başını kaldırıp gökyüzüne bakıp " ne bileyim Şifa öyle işte... Senin de bir derdin var mı? Kaynanan çok iyi, görümcelerin sessizler, zaten Tunç abim ender bulunan bir adam... Ve seni de çok seviyor ki, çabucak evlendi..." dedi imrenerek.

Şifa şu anda ne diyeceğini bilemez bir hal içindeydi. Ve Güleyşa'nın da morale ihtiyacı vardı. Acılarına rağmen kocaman gülümsedi. Başını kaldırır kaldırmaz kapıya dayanmış kaşlarını çatarak kendini izleyen kocasını görünce, dudağındaki gülüş, yerini kederli bir tebessüme bıraktı.
Kocası öyle keskin öyle ateşli bakıyordu ki. Aldığı nefesi kocasının kocaman
ellerinin ucundaymış gibi hissediyordu. Sanki bir adım ileri atsa nefessiz kalıp, uçurumdan kayıp düşecekti... O uçurum kocasının tutarsız davranışlarıydı Şifa için... Çünkü tutarsız davranışları aralarına aşılmaz uçurumlar açıyordu. Ve Şifa kendini o uçurumun kenarından zor bela taşı delip çıkan nazenin bir gelincik çiçeğiymiş gibi hissediyordu. Kocasının bir dokunuşu, bir üfleyişi kopmasının sebebi olacak gibi ve o uçurumdan savrulup yok olup gidecekmiş gibi hissediyordu.

Güleyşa, donup kalan Şifa'nın baktığı yere bakınca tüm haşmetiyle kapıdan izleyen Tunç'u görünce gözyaşlarını hızlıca silip " Tunç abi " deyip ayağa kalktı. Tam o esnada Şahin'de banyodan çıkıp gelmişti. " Hayırdır gece gece herkes burada?" Dedi gözleri kıpkırmızı karısına bakıp yutkundu.

Tunç, kuzeni Şahin'e ve ıslak saçlarına bakıp " ulan Şifa! Millet işini görmüş bayosunu dahi yapmış...! Birde bize bak...!" Dedi içinden.

Şifa korku içinde ayağa kalkıp " şey
ben " deyip sustu. Çünkü kocasının gözlerinin içinde adeta volkan kaynıyordu.

Tunç kaşlarını kaldırıp " siz iki eltinin tüm gün ettiği sohbet yetmedi mi? Yine gece gece buradasınız?" Dedi ciddi tavrıyla.

Güleyşa iç çekerek " Şifa'yı görünce ben geldim abi... Şifa eve girecekti ama ben biraz rahatsız olunca bırakamadı..." dedi.

Tunç başını salladı ve hiç konuşmadı. Şahin karısının şu anda çok kötü bir ruh hali içinde olduğunu çok iyi bildiği için
" abi bir mahsuru yoksa Şifa yengem Güleyşa ile biraz kalsın burada..." dedi. Kendi yanında utanıp daha kötü olacağını biliyordu yalnız bırakmaya da yüreği el vermiyordu.

Tunç içinde yanan ateşle " bir sorun mu var Şahin? Şayet neyse söyle ki bileyim? Elimden geleni yaparım biliyorsun ki..." dedi.

Şahin hüzünlü bir şekilde " abi biliyorum daima elinden gelini yapıyorsun ama bu öyle bir şey değil... Boş ver biz seninle yaylaya çıkalım..." dedi.

Tunç karısının gözlerine bakıp
" bugün de yanmaktan başka elimde birşey yok... Şahin'de iyi değil gibi..." dedi içinden. " Tamam hazırlanıp çıkalım Şahin..." dedi.

Şifa bugünün bir diyeti olacağını çok iyi biliyordu. " Eyvah ki ne eyvah... Keşke gitseydim o odaya... Şimdi daha da korkar oldum..." dedi içinden.