Sabrı Sükut 8. Seri ( Esaret Hayat )

Eksiklikler Var /56

En az 500 yorum sınırı dolarsa yeni bölüm gelir inşallah...

🪷🪷🪷🪷🪷🪷

Şifa evliliklerinin en temelinden gelen bazı eksiklikler olduğunun farkındaydı. Ve fark etmişti ki, bu eksiklikleri gözardı ettikçe ve yok sandıkça ya da sustukça böyle devam edip gidecekti. Ve asla tam anlamıyla birbirine eş olamayacaklardı. Makul ölçüde kocasına bu eksiklikleri gösterecek ve bu defa öyle kadınlık yapacaktı. Ama şimdi değildi kocasına kadınlık yapma vakti. Bu kaçış ikisi içinde akıbeti hayr olacaktı temennisi bu yöndeydi. Birde Rose olayı vardı tabi.

Şifa kocasına doğru o zarif ince boynunu çevirdi. O uzun gece karası saçları sağ omzuna doğru adeta çiçek demetleri gibi serilirken " senin aklın fikrin sadece beni yatağa atmak mı?" Dedi. Derken de çok utanmıştı ve beyaz yüzü al al olmuştu. Ama utansa da konuşacaktı.

Tunç karısının al al olmuş yanaklarına bakıp " bir koca olarak hakkım değil mi Şifa Hatun?!" Dedi tıslayarak.

Şifa kocasının kızgın haline bakıp
" hakkın " der demez Tunç kaşlarını kaldırıp " hahh işte böyle ol" dedi.

Şifa kocasının yüzüne bakıp yutkundu
" ya sen anlamıyorsun ya da ben bazı şeyleri yanlış anlıyorum " deyip o efsunlu saçlarını dağınık bir topuz yapıp nilüfer çiçeği desenli mor tokası ile tutturdu. Abdest aldığı için yer yer ıslanmış saçlarının üzerine mavi yazmasını örtüp, üzerine de kenarı çiçek desenli krem rengi namaz örtüsünü örttü. Mavi çiçekli elbise ve örtü adeta bir içim su gibi yapmıştı. Tunç karısının güzeliyle iç çekerken her bir anını bile kaçırmadan izlemişti. Hatta öyle izlemişti ki, gözlerini kırpmamıştı bir anını kaçırırım diye. O yüzden acıyan gözleriyle daha fazla savaşamayıp anlık kapatıp hızlıca geriye açtı. Karısının o naif halleri aklını başından alır haldeydi yine.

" Ben neyi anlamıyor muşum ki?"

Şifa karşısında tüm haşmetiyle ve yakışıklı haliyle duran kocasının aklını karıştırmasına izin vermeyecekti.
" Evliligimizin temelinde ki eksiklikleri anlamıyorsun " deyip kendini pür dikkat dinleyen kocasının yüzüne bakıp
" sadece beni yatağa atınca bitecek mi bu eksiklikler... Ya da yok mu olacak? Aylardır yok oldu mu bana defalarca kez sahip oldukça?" Dedi kısık sesiyle utanarak.

Tunç karısının haline bakıp gülmek istedi. Alayla " evliliğinizde ki eksikliklerin sebebi senin evli bir kadınsın olarak düğün günü beni yüzüstü bırakıp kaçıp gitme sebebin olabilir m!" Dedi.

Şifa kendinden emin bir şekilde
" evet bu da bir sebebi ama tek benim kaçmam değil" dedi.
Tunç karısının bu kadar cesur kocasına kafa tutmasına şaşırmıştı. Çünkü karısını hiç bu kadar kendinden emin görmemişti.
" Başka sebepleri yok bana göre..." dedi.

Şifa tebessüm ederek " iyi düşün o zaman avukat bulacaksın başka eksiklikleri... Mesela senin eski nişanlın ve ailesi konusunda ki yıkımını ne zaman bana mal etmekten vazgeçersen o zaman yatarım yatağına..." deyip gözleri dolu dolu " yani yine odalık gibi kullanılan bir kadın konumuna beni koyacaksan hiç yaklaşma bana...! Çünkü benim gururum bu durumu kaldıramaz oldu artık...!" Dedi.

Tunç bu konudan kendide rahatsızlık duymuştu daima. Gerdek gecesi o söylediği sözlere sonra ki gece karısı giyinme odasında yatınca çoktan pişman olmuştu ama bir türlü de geri adım atıp dile getiremediği için öfkeye başvurmuştu. Pişmandı hemde çok. Karısı gibi namusuna düşkün, sadık, vefalı, herşeyi ile kendini tertemiz kocasına vermiş bir kadına en büyük ızdırabı yaşatmış, incitmişti.

" Ama o zaman senin böyle sadık ve vefalı olduğunu bilmiyordum ki Şifa... Kaçınca ne düşünseydim? Kendini birde benim gözümden düşün... Ben sana o evden çıkardığım andan itibaren ne kadar da temiz niyetlerle yaklaşmıştım... Ne kadar da merhametli anlayışlı olmuştum yalan mı?! Sen hazır olmadan dokunmayacağımı da açık açık bildirmiştim değil mi? Ama sen mahvettin herşeyi..."