Sabrı Sükut 8. Seri ( Esaret Hayat )

Bilememezlik / 74

500 yorum sınırı dolarsa yeni bölüm gelir inşallah...

Satır arası yorumlarınızı merak ediyorum inşallah kardeşlerim...

🪷🪷🪷🪷🪷🪷🪷

Çaresizlik, nasıl davranacağını bilememezlik ne kadar da zordu. Şahin ve Güleyşa'da bu duyguları fazlasıyla yaşıyorlardı iki yılı geçkin zamandır. Severek ayrılanlar hep böyle mi yanardı? Böyle yapıyorlarsa nasıl dayanıyorlardı. Bu iki yaralı karı ve koca hep bunları düşünüp duruyorlardı.

Şahin omuzunda debelenip duran karısına " boşuna çırpınma Güleyşa'm!" Dedi yürürken.
Peşlerinden gitmeye çalışanlara Tunç mani oldu.

" Bırakın...! Onlar karı ve koca... Aralarına ikinci ve üçüncü kişiler girmeden konuşup halletsinler... Kavga mı edecekler etsinler...! Ağlayacaklar mı ağlasınlar...! Özlem mi giderecekler gidersinler...! Böyle böyle bir çözüm yolu bulacaklar...!"

Gözleri dolu dolu o mahpus günlerini düşündü. Karısının komiser Mustafa ile gönderdiği o haber ve boşanma dilekçesini imzalamaması o anda tüm zincirlerini kırmasına daha güçlü olmasına neden olmuştu. Herşey bitti sanırken bir anda, adeta bir diriliş hikayesi bahşetmişti Allah.

" Bazen herşey bitti dediğin yerden daha güçlü başlar... Bir filiz kırılır ama kökü sağlamsa oradan yeniden daha gür filizler çıkar... Güleyşa ve Şahin'in sevdalarının, evliliklerinin kökleri çok sağlam... Şu anda kara kışta karlar altında kaldı o güçlü kökleri ama yakındır inşallah baharın gelmesi onlar için..." dedi.

Şahin, abisine birkez daha minnet duymuştu. Adnan'ın evinin kenarında ki gür ve sık ağaçların altına geldi omuzunda debelenip duran karısıyla. Oldukça uzaklardı şimdi.

Yakın ağaç dibine indirdi karısını. Yazın sıcağından etkilenmeyen çam ağacına sırtını dayadı Güleyşa. Şahin gözleri ateş saçarak koca bedenini karısına yapıştırdı adeta. Karısı ağlayarak göğsünü yumrukluyor, " Sen ne yapıyorsun! Bırak beni! Çek ellerini üzerimden!" diye bağırıyordu.

Şahin ise karısının bu acı sözleri hangi mantıkla bunları söylediğini anlayamıyordu. " Ben senin kocanım! Sana dokunmak da en doğal hakkım değil mi sarı gelinim?!" Dedi.

Güleyşa ağlıyordu. Şahin kızgın bir şekilde elini yumruk yapıp ağaca vurdu.
" Ben karısına ezelden sevdalı bir erkeğim...! Asla ve asla senden başka bir kadınla en ufak bir yakınlığım ve hislerim olmadı ulan...! " Bir yumruk daha indirdi ağaca " ben kendimi bildim bileli ilk seni sevdim değil mi?! Nasıl olurda sana ihanet ettiğimi düşünüyor olabilirsin?! Banane Hasret' ten ! Banane Dünya güzeli bir kadından...! "

Kızgın bir şekilde " bana sadece benim yarim olan güzel gök rengi gözlü, sarı lale çiçeği misali saçları olan, sarı gelinim dediğim yarim Güleyşa'm lazım...!" Dedi.

Güleyşa omuzunu sarsarak ağladı.
" Benden sana fayda yok Şahin..." der demez " bana asıl sadece senden fayda var...! Ulan sensiz ne haldeyim görmüyor musun?! Bilmiyordum o zamanlar sana bu kadar acı verici davranış sergilediğimi...! Ben ne yapabilirim diye çok düşündüm senin için ve sana zaman vermek istemiştim..." Derin bir nefes alarak " seni o halde görmeye dayanamaz olmuştum Güleyşa'm... Ben seni öyle gördükçe ciğerlerim yandı kavruldu her seferinde...!" Dedi.

Güleyşa kırgınca omuzlarını silkti.
"Ben de ne doğru ne yanlış bilmiyorum. artık..." diye fısıldadı. " Kendimle ne yapacağını bilmiyorum... Bu duygular benim için Yeni değil ki... Bu sancılar da yeni değil... Ben iki yılı geçkin zamandır böyleyim..." Boynunu büküp hıçkırdı.
" Bende ki bu sevda ve aşkta çok ama çok eski... İçim ve dışım, her yanım acıyor Şahin görmüyor musun benim halimi ? Kendimi kusurlu hatalı gördüğümü?! Kendimi sana yük etmek istemediği mi?!" Dedi.