Sabrı Sükut 8. Seri ( Esaret Hayat )

Giden Can / 46

500 yorum sınırı dolarsa yeni bölüm gelir inşallah...

Bölümü düzenleyemedim hatalar vardır...

🪷🪷🪷🪷🪷🪷

Ana rahmine düşmüş bir canın varlığının en acı şekilde öğrenilişi ve kaybedilişi derinden sarsmıştı Kılıçaslan ailesini. Cevriye Hanım bu olanların sebebi kızları olduğu için çok daha kötüydü. Aklını kaybetmek üzereydi.
Koltukta yan yana oturan ve ağlayan kızlarına " yazıklar olsun size...!" Diyerek okkalı birer tokat atmıştı. Öyleki tokatların sesi odada yankılandı. Atike halaları ve Pembe yengeleri şoka uğramışlardı. Çünkü Cevriye hanım kızlarının gözlerinin içine bakarak büyütmüştü. Güleyşa ise gözyaşları içinde izliyordu. Birbirlerinin yoldaşı, arkadaşı, sırdaşları olmuşlardı. " Şifa olmasa aklımı katbetme noktasına kadar gelmiştim ben... Ama o benim sırrımı saklayarak destek oldu... Kim bilir şimdi ne halde benim can bacım..." dedi içinden.

Cevriye hanım yıllar yılı gözünden sakındığı kızlarına vurmuştu " siz insan olamazsınız...! Ne istediniz ağzı var dili yok gelinimden...! Ya Tunç ne halde haberiniz var mı?! Yıkılmış çökmüş bir halde acil kapısından ayrılmıyor...! Ben utanıyorum sizin adınıza...! Yazık günah değil mi ?! Bu evin gelini şımarık görümceleri yüzünden yavrusunu katbetti ve yoğun bakımda...! Bu günah ve ayıp ikinize de bir ömür boyu yeter artık...!" Deyip yüzlerine tükürdü.
Gelinin karnında bebeğin iki aylıkken ölmüş olduğunu bilmediği için.

Ceylan ağlayarak " biz böyle olacağını bilemedik anne... Bilseydik hiç yapar mıydık?" Dedi.

Cemile hıçkırarak " anne ben çok kötüyüm. Şifa'nın o hali hiç gözümün önünden gitmiyor..." dedi.

Cevriye hanım ağlayarak " yazık yazık yıllar yılı bizim için yuva kuramayan kardeşinizin hayatını kararttnız...! Ya Şifa bunları hak edecek ne yaptı size!" Deyip köşeden izleyen görüncesine bakıp " tüm bunların sebebi ve başı asıl sensin...!" Dedi. Eltisine dönüp " bir diğer sebebi ve başı da sensin Pembe...!" Dedi.

Pembe başında ki yazmayı hızlıca çıkarıp terleyen yüzünü silerek
" be-ben ne yaptım ki Cevriye abla?" Dedi.

Cevriye hanım taviz vermeyen tavrıyla
" sen neler yaptığını gayet iyi biliyorsun...! Daha fazla konuşturma beni...!" Dedi. Pembe yutkunarak
" amacım sizi korumaktı abla ?" Der demez " korumak?!" Deyip mağrur bir şekilde başını kaldırıp " bizim korunacak neyimiz vardı ki Pembe?! Hadi var sayalım ki korunacak durumdaydık. Bu nasıl koruma ki?! Gelinimin ve daha doğmamış torunumun sebebi oldunuz?! " Dedi sesi titreyerek. " Bu kızları hep siz doldurunuz...!" Dedi.

Atike ağlayarak " yenge bizim amacımız kötü değildi ki... Sizi korumaktı" der demez Cevriye hanım acı içinde " bizi kimden koruyacaktınız Allah aşkına?! Sizler için, hepimiz için her türlü fedakarlığı yapan oğlumun karısından, ağzı var dili yok gelinimden mi koruyacaktınız?!" Deyip akan gözyaşlarını silerek " nasıl da korudunuz gördünüz mü?! Oğlum ve gelinim bir ömür boyu unutamayacakları bir acıya düştüler...! Kızlarım bu olayın sebebi...! " deyip elini sıkışan kalbinin üzerine koydu " ailemi darmadağın ettiniz...! Benim kızlarım ve gelinim, oğlum artık eskisi gibi olmayacak belkide...!" Dedi acı içinde.
" Tunç'um halam deyip yolunda can verirdi...! Ama siz onun canını yaktınız...!" Dedi.

Pembe ve Atike gözyaşları içinde
" şu anda acılısın... Biz bir aileyiz... Her ne olursa olsun birbirimize destek oluruz... Bizde istemezdik böyle olsun..." dediler.

Cevriye hanımı artık daha fazla konuşacak gücü olmayınca koltuğa oturup hıçkırarak " Şehzade Mustafa'nın idamından ağlamaktan bitap düşen Sultan Süleyman'ın yanına ilişen Rüstem Paşa, ' Hünkârım bu kadar helak etmeyiniz kendinizi,' der. Cihan padişahı da bunun karşılığında, ' Konuş Rüstem konuş, ne devlet senin ne evlat senin,' der.' İşte size bu sözü söylemek istiyorum. Ne gelin sizin,ne giden torun sizin, ne perişan olan oğlan sizin" deyip çok kötü olan kızlarına bakıp " ne dağılan aile sizin " deyip elini boş vermişlikle güçsüz bir şekilde sallayarak
" konuş Pembe, konuş Atike... Konuşun..." dedi. Pembe ve Atike birbirlerine bakıp utanç içinde başlarını önlerine eğdiler.