Sabrı Sükut 8. Seri ( Esaret Hayat )

İnsanı Ölümden / 82

500 yorum sınırı dolarsa yeni bölüm gelir inşallah...

Satır arası yorumlarınızı merak ediyorum inşallah.

Bu bölüm geçiş bölümü niteliğinde olduğunu. Çünkü olaylar birine bağlanıp yeni konulara girilecek...

Alicek griptik o yüzden gecikti bölüm. Birde diş doktoruna gidiyorum.

🪷🪷🪷🪷🪷

İnsanı ölümden eceli korurdu. Güleyşa içinde böyle olmuştu.
Tır son anda durmuştu. Ama yan taraftaki motosiklet duramadığı için bacağına vurmuştu. Sürücüler araçtan inip müdahale ediyorlardı. Ortalık bir anda ana baba günü misali olmuştu.

Şahin koştu. " Güleyşa'm!" Deyip bir çırpıda kucağına aldı. Etraftaki müdahale edenlere kulak dahi asmadan koşar adım arabasına bindirip en yakın hastaneye yola koyuldu.

Karısı acı içinde ağlıyordu. Şahin sakinleştirmek için yanında ki karısının elini tuttu " Korkma Güleyşa'm..." dedi teselli ederek. Hastaneye gelir gelmez müdahale için sağlık ekibi tarafından alındı. Gerekli tektikler yapılmıştı.

Motosiklet sürücüsü gençte peşlerinden gelmişti. " Özür dilerim abi ama benim bir suçum yok... Ama ne gerekiyorsa yaparım..." dedi.

Şahin gencin omuzuna elini koyup
" biliyorum genç adam... Zaten çatlak var gibi dediler... Şükür çok ciddi bir şey değil..." dedi.

Güleyşa için gerekli işlemler de yapılmıştı. Sağ bacaktaki kemiğin de bir çatlak vardı. O yüzden alçıya alınmıştı. Ve iki üç hafta üzerine basmayıp dikkat edecekti. İki üç hafta sonra alçının çıkıp çıkmayacağına karar vereceklerdi doktorlar. Sonrası fizik tedaviydi. Hastane polisi de gerekli tutanağı tutmuştu. İki tarafta birbirinden şikayetçi olmayınca bir sorunda olmamıştı.

Şahin karısını alıp hiçbir itirazını kabul etmeden evlerine getirdi. Yataklarına yatırıp " sakın ağzını dahi açma sarı gelinim...! Bundan sonra evimizden adım dahi atmayacaksın...!" Yanağını okşayarak " ben bakacağım sana... Evden çalışırım... Sadece adliyeye davaya ve büroya acil toplantalara giderim... O zaman da Gülümser veya Şifa yengem, Cevriye yengem veya ablamlar kalırlar yanında..." dedi.

Güleyşa canı yansa da büyük bir kazadan döndüğü için şoktaydı halen daha. Kocasının her öpüşü şifa gibiydi. Dertlerinin dermanı, bacağında ki çatlağın, kalbinde ki kırıkların da dermanı kocasıydı biliyordu ki.

Güleyşa'nın yaşadığı ufak kazayı duyan akrabaları dehşete düşmüştü ama kurtulduğu içinde rahat bir nefes almışlardı. Hepsi soluğu Şahin'in evinde almışlardı.

Cevriye hanım kendinden emin bir şekilde " Nihayet gerçek yerini buldun Güleyşa kızım... Keşke böyle olmasaydı ama şer gibi görünen de vardır bir hikmet... Çok şükür ucuz atlatmışsın..." dedi.

Şahin gülerek " bu duruma şükredilmez ama bir yere kaçamaz bir süre... Ve iyi oluncaya kadar benim elime kalacak karım... Artık gerisi Allah Kerim yenge...." dedi

Güleyşa kocasının gözlerine bakıp yutkundu. İç çekerek " bu adam benim ömrüm Allah'ım, canım herşeyim sende biliyorsun ki... Ne olur bir çıkış ver bize..." dedi içinden.

*****

Güleyşa'nın durumunu duyan Pembe hanım ve kocası kalkıp gelmişlerdi. Gelinlerini evlerinde görünce ikisi de çok mutlu olmuştu. Çok güzel bakıyorlardı gelinlerine. Üzerine titriyorlardı. Güleyşa mahcup oluyordu. Ama kendi ailesinin bile böyle sahip çıkmadığı halde kocasının ve kocaman ailesinin yaptıkları için minnettardı.