75- Akşam Yemeği

1.9K 211 60
                                    



Beğenmeyi unutmayın, iyi okumalar:)

-

Boran arabayı üniversitenin otoparkına çekerken aramızdaki sessizlik boğucuydu. Bana çenemi kapatmamı söylemişti, ben de öyle yapıyordum. Bir sıcak bir soğuk davranması çok yorucuydu ama sosyopat ve antisosyal kişilik bozukluğu teşhislerinin yanı sıra, davranışlarındaki keskin değişimleri açıklayan hafif bipolar bozukluğunu da aklımda tutmaya çalışıyordum. Elimden geldiğince onu anlamaya çabalıyordum. Arabasından indiğimizde anahtarıyla kapıları kapattıktan sonra okul binasına doğru yürümeye başladık.

"Boran Ozansoy!" Öfkeli bir ses duyup arkamızı döndüğümüzde Yaman'nın tehditkâr adımlarla bize doğru geldiğini gördüm. Öfkeden burun delikleri kocaman açılmış, çenesi sıkılmış ve yüzü kıpkırmızı olmuştu.

Başımı yana yatırdım. "Yaman?"

Ellerini ceplerine atmış, rahat bir tavırla ona bakan Boran'ı parmağıyla işaret etti.

"Sen! Kız kardeşime ne yaptın?"

Şaşkınlıkla kaşlarımı çatıp cevap almak için Boran'a döndüm ama o başını hafifçe kaldırmış öylece sırıtıyordu.

"Yaman? Ne demek istiyorsun?" diye sordum.

"O pisliğe sor! Kız kardeşim hiçbir tepki vermediği için yine hastaneye kaldırıldı!"

"Kimseyle konuşmuyor, uyku haplarıyla intihar etmeye kalkıştı ve hepsi o piç yüzünden!"

Bir küstah Boran'a bir agresif Yaman'a kafa karışıklığıyla baktım. "Ne demek istiyorsun? Ne yaptı?"

"Evet, ne yapmışım, Yaman?" Boran küstahça alay edince Yaman'ın tepesinin tası attı.

"Orospu çocuğu!"

"Sakin ol ve bana ne olduğunu anlat, Yaman."

"Boran ona bir şey yapmış. Ağzından çıkan tek kelime onun adı! Sana kız kardeşimden uzak durmanı söylemedim mi?" Boran'nın üzerine atılınca hemen önüne fırlayıp araya girdim.

"Sakin ol, tamam mı? Boran'nın bununla hiçbir ilgisi yok."

"Sadece basit biri olduğu için onunla yattığımı söylemem psikotik evresine yeniden girmesine yetti mi?" Boran ağzını açtığında nutkum tutuldu.

"Kahretsin, daha kötüsünü söylemeliydim. Mesela kucağımda ne kadar kötü olduğu gibi. Kıyafetlerim üzerimdeyken çok daha iyilerini yaşadım."

Duyduklarıma inanamadığım için nefesim kesildi.

Bunları gerçekten söyledi mi?

"Seni orospu evladı!" Yaman beni omuzlarımdan tutup yolundan çekti.

Tökezleyerek geri çekilsem de kafamı kaldırdığım anda Boran'a vurmak için yumruğunu sıktığını gördüm. Ama sonra fark ettiğim şey karşısında kaskatı kesildim. Boran elini çaktırmadan belindeki bıçağa uzatırken gözlerindeki ölümcül tehdidi gördüm. Yaman ona yumruk atamadan ve Boran beline sıkıştırdığı bıçağı alamadan aralarına atladım.

Deli mi bu çocuk? Neden hâlâ bıçak taşıyor?

Yutkunarak saçlarımı geriye attım. "Yaman, git."

Yaman "Önümden çekil, Beste," diye karşılık verdi.

Hiçbir insani duyguyu hissetmeyen bir sosyopat tarafından bıçaklanmak üzere olduğunu bilmediği için bir an önce gitmesi gerekiyordu.

SAVRUK RUHLARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin