Soulmates: 300 Years Of Love [S3YOL] (Completed)

Legend 29: "Hiroshi's Determination"

A/N: Hi Watty readers! Pinalitan ko pala yung video sa Legend 25. Check it out guys! Haha.. :) Miss niyo na ba si Toya? Promise babalik rin siya with a bang haha. Magugulat kayo promise. Ano kaya mararamdaman ni Yashiri kung ang bestfriend/crush niya ay may fiance na? Abangan. :) Picture of Kenji Mizuki sa gilid, siya ang bestfriend ni Hiroshi. Dito sa chapter na to siya unang ipapakilala :)

PS: Dahil active ka sa pagpopromote ng novel ko, I once again dedicate this chapter to you @HikariChan9. Ang number one fan ni Hiro. Ayiee. Salamat ng marami. Isa ka sa mga inspiration ko sa pagsusulat ng novel na to. You even gave me the idea sa pwedeng nickname ni Hiroshi kapag may girlfriend na siya. Haha keep it up girl. At ingat sa byahe mo for US sa August 24. Sayang hindi man lang kita mamimeet kahit once lang. 

***

~Hiroshi’s POV~

 

            “Welcome home po, Sir Hiroshi, Miss Yashiri..” salubong samin ni Ayame. Mga dinner time na kami nakarating ni Ishi sa bahay. Sa buong biyahe namin after nung nakawan ko siya ng halik, hindi na kami nag-usap. Tsss, siya kasi. She’s making me crazy!

        “Sina Lola?” Tanong ni Ishi kay Ayame. Nagsimula na siyang maglakad. Naiwan akong napatulala. Wow lang lagpasan daw ba ko? Ano ako hangin? Tsk, wrong move na naman kasi ako.

             Third kiss.

             Third kiss.

           Wow, ang lupet mo Hiro! You’re the man!

            “Nasa loob po, inaasikaso mga bisita..” sagot ni Ayame.

            “Bisita?” tanong ni Ishi.

            “Ate! Ang tagal mo grabe!” Sigaw ng isang matangkad na binatilyo. Lumapit ito kay Ishi.

            “Yuu!” Niyakap agad ni Ishi ang matangkad na binatilyo.

            So ito pala ang kapatid ni Yashiri?

            “Grabe ang tangkad tagkad mo na..huhu namiss kita grabe huhu..” Naiiyak na sabi ni Ishi.

            Hindi talaga ako pinapansin ni Ishi. Ni hindi man lang ako pinakilala sa kapatid niya. Hmp, makapasok na nga sa loob ng bahay.

            “Hiro, hijo!” Salubong sakin ni Lola Kyoko. Parang ang tagal namin di nagkita ah? Miss ako agad ng lola ko. Haha.

            “Lola..” Hinalikan ko sa pisngi si Lola Kyoko.

            “Kuya Hiro! I’m back haha..” si Maki. Lumapit rin siya sakin.

            “What are you doing here?” tanong ko.

            “Hey dude, miss me?” sabi ni Kenji. Ang best buddy ko na matagal tagal ko ng hindi nakikita. Parehas kaming mahilig sa photography. Classmate ko nung college sa Tokyo University of the Arts. Kasama ko din siya sa trabaho sa company ni Daddy.

            “Kenji? What the hell? Bakit nandito ka?”

            “Invited by Lola Kyoko. Haha the more the merrier daw eh..miss you pare! Pa-kiss nga!”

            “F*ck off pare! Kadiri ka!” Lumayo ako kay Kenji. Kahit kailan talaga loko loko tong kaibigan ko.

            “Don’t forget me pare..” Si Seya. Tinapik niya balikat ko. Napalingon ako sa kanya.