Soulmates: 300 Years Of Love [S3YOL] (Completed)

Legend 95: "Last At Everything"

 

~Hiroshi’s POV~

 

“Hiro, are we going to do it? Here?”

 

“Mag-iingat lang kayo. And since apo ka ni Tita Kyoko, kailangan kong magtiwala sa’yo. Please, no monkey business.. is that understood?”

 

Bigla kong naalala ang bilin ni Tito Yamato.

“Sh*t..” sabi ko. Umalis agad ako sa ibabaw ni Ishi.

“Hiro?” biglang bumangon si Ishi. Nahulog na ng tuluyan yung bikini top niya kaya kitang kita ko lalo yung dibdib niya.

Pakiramdam ko ay lalo akong nang-init. Napatingin ako sa buong katawan niya.  Agad ko din namang iniwas yung tingin ko.

Ano bang nangyayari sakin?

“Hiro..what’s wrong? Hindi mo pa sinasagot yung tanong ko..”

Muli akong napatingin sa mukha ni Ishi.

“I’m sorry, princess..h-hindi ko dapat ginawa yun..”

“You don’t have to be sorry, Hiro. Ginusto ko rin naman yun—“

Napatingin naman ulit ako sa kanya. “No. Hindi mo yun ginusto. Natatakot ka. Nakita ko yun sa mga mata mo. And I’m really sorry for that. Muntik na talaga..what I have done to you???..muntik ko ng sirain yung promise ko sa Daddy mo..”

Bigla namang hinawakan ni Ishi yung mukha ko, dahilan para magtagpo ang mga mata namin. “Calm down, Hiro..”

“I’m sorry..”

Hinalikan ako ni Ishi sa noo. “Thank you. Alam kong nahihirapan kang magpigil ngayon and I really appreciate that.. Dapat lang nga siguro na tuparin natin yung promise natin sa mga magulang ko. Darating din siguro ang tamang time for this. Di ba?”

Hanggang kailan ko ba kayang pigilan ang sarili ko?

I respect Ishi..so much.

I love her deeply.

Kaya kailangan kong maghintay ng tamang panahon para sa mga ganitong bagay.

Kailangan kong magtiis..

Sinalubong ko yung tingin ni Ishi. “Yeah..and that time, kasal na tayo nun. I’m so sorry princess..”

Napangiti si Ishi. “I love you, Hiro..”

Napatingin naman ako sa itsura ni Ishi.

She’s a goddess. Hay, ang hirap magpigil, Lord.

“Let me..fix that..” turo ko sa bikini top ni Ishi.

Napayuko naman si Ishi sa dibdib niya. Bigla siyang namula. Ngayon niya lang ata napansin na wala na siyang pang-itaas.

“Hindi..ako na..” Nahihiyang sabi ni Ishi.

“No..let me. Ako nagtanggal eh, dapat ako magbalik niyan sa dati..”

God, ang lakas pa ng loob ko na magvolunteer. Baka naman kung ano na naman mahawakan ko.