Οδεύοντας προς την τρίτη Ιουνίου [Ολοκληρωμένο]

Αναμνήσεις ~ 2

-Το σημερινό μάθημα έχει θέμα το έτος μηδέν.
Στρατιώτη Άλφα οχτώ μηδέν εφτά ανάφερε τι γνωρίζεις για την αρχή της αλλαγής.

-Έτος μηδέν ώρα πρώτη.   Ξεκίνησα την αναφορά   Η έκλειψη ηλίου ήταν σε εξέλιξη. Ο κόσμος παρακολουθούσε χαρούμενος μέσα σε ένα άρρωστο περιβάλλον! είπα οργισμένα με τα μάτια χαμηλά κοιτώντας ασυναίσθητα την πλάτη του καινούργιου μαθητή που καθόταν ακριβώς μπροστά μου.   Ένα πάγωμα, κάτι σαν ρίγος ένιωσα για μερικά κλάσματα δευτερολέπτου από την αύρα έκπληξης που αναδυόταν από το σώμα του.

-Στρατιώτη Άλφα οχτώ μηδέν εφτά όρισε την φράση "άρρωστο περιβάλλον"

-Μεγάλη συγκέντρωση σε τοποθεσίες που είχαν δημιουργηθεί για να προσφέρουν ψεύτικες διασκεδάσεις κύριε! απάντησα δυνατά και συνέχισα.  Άφθονη χρήση οινοπνευματωδών ποτών, έντονη δυνατή μουσική, καθοδηγούμενες κινήσεις σωμάτων και φαινομενικά χαρούμενα πρόσωπα από μαύρες ψυχές μαζικά σε όλο τον κόσμο...   Αποστροφή...  Και ανέβαζα σταδιακά την φωνή μου χωρίς να το αντιλαμβάνομαι.    Γιόρταζαν σπαταλώντας δυσεύρετα αγαθά αγνοώντας τον υπόλοιπο πληθυσμό που πέθαινε για να τα συλλέξει!   σταμάτησα να μιλάω παίρνοντας βαθιές ανάσες... πόσο το μισούσα αυτό!

-Πολύ καλά Άλφα οχτώ μηδέν εφτά, συνέχισε την αρχική αναφορά από εκεί που σταμάτησες πριν.

-Η έκλειψη θα έφτανε στο 75% είχαν ανακοινώσει όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.  Κανένας δεν θα φανταζόταν ότι η τιμωρία που θα επιβαλλόταν για αυτή την κατάχρηση θα ήταν η αρχή του τέλους τους.
Η τεράστια επιφάνεια του φεγγαριού έμεινε εκεί να καλύπτει το 75% των ωφέλιμων ακτίνων του ηλίου για πάντα.    Μιλούσα και δεν ένιωθα να είμαι στην αίθουσα. Κοιτούσα τις ελάχιστες υπεριώδεις ακτίνες της καταστροφής που ξέφευγαν από την μαύρη σκιά και έφταναν στην Γη δηλητηριάζοντας σταδιακά ότι ακουμπούσαν    ...Ο πληθυσμός της Γης ήταν σε κατάσταση πανικού    συνέχισα την αναφορά μου   Οι άρχοντες του τότε κόσμου αδυνατούσαν να δώσουν κάποια εξήγηση.  Οι νύχτες χωρίς φεγγάρι που ακολούθησαν ενίσχυσαν την ένταση.  Τιμωρία των θεών φώναζαν οι πιο φανατικοί ασκώντας επιρροή σε αδύναμους ανθρώπους.

-Εμείς γνωρίζουμε τους λόγους που η βαρύτητα της Γης ώθησε το φεγγάρι να παραμείνει σταθερά ανάμεσα σε αυτήν και στον ήλιο;   Ρώτησε απότομα ο καθηγητής μου σταματώντας την υπερφλυαρία μου.

-Όχι κύριε.

-Πολύ καλά στρατιώτη Άλφα οχτώ μηδέν εφτά.  Μπορείς να καθίσεις.

-Όπως επιθυμείτε κύριε.

«Τα πίστευες αυτά που έλεγες;»  άκουσα τον καινούργιο να λέει ψιθυρίζοντας και κοιτάζοντας με τις άκρες των μοβ ματιών του

«Φυσικά!»  απάντησα λίγο δυνατότερα απ' όσο ήθελα

-Στρατιώτη Άλφα οχτώ μηδέν εφτά γιατί δεν είσαι συγκεντρωμένη στην παράδοση του μαθήματος;

-Συγγνώμη κύριε! Φώναξα όρθια σε στάση προσοχής

-Θα επιθυμούσα να μην επαναληφθεί ξανά στο μέλλον... με επέπληξε ο καθηγητής

-Μάλιστα κύριε

-Μπορείς να καθίσεις στο θρανίο σου.

-Ευχαριστώ κύριε

«Βλάκα» ψιθύρισα τόσο σιγά ώστε να με ακούσει μόνο αυτός
Χαρούμενη ειρωνική αύρα εξέπεμπε από το σώμα του... Τα νεύρα μου!!!