Οδεύοντας προς την τρίτη Ιουνίου [Ολοκληρωμένο]

Κεφάλαιο 62

                       Κασσάνδρα             

Η βροχή απότομα σταμάτησε!
Ένα τεράστιο μπλε φως κάλυψε την ατμόσφαιρα!
Κεραυνός χτύπησε το φρικιό και φοβερή ηλεκτρική εκκένωση συντάραξε τα νερά από κάτω του!

Το γιγάντιο πλάσμα έδειχνε ζαλισμένο

Η Αταλάντη επιτέθηκε αμέσως μετά!

Κοίταξα γύρω μου για να δω τις είχε συμβεί και η Καλυψώ ήταν η μόνη που είχε μείνει πίσω. Το σώμα της είχε μια περίεργη γαλάζια λάμψη μέσα στο μαύρο πέπλο της. Σήκωσε τα χέρια της και ένας νέος κεραυνός έσκισε τον ουρανό χτυπώντας το πλάσμα ανελέητα! Κοκάλινα βέλη, μεγάλα στο ύψος ενός φυσιολογικού ανθρώπου, ήταν καρφωμένα στα δύο του μάτια! Το φρικιό ούρλιαζε ασυναίσθητα από τον πόνο. Δεν υπήρχαν βροντές μετά από τους κεραυνούς. Ήμασταν πολύ κοντά για να τους ακούσουμε! Η Αριάδνη εξαπέλυσε εντυπωσιακά κύματα παράλυσης κρατώντας το θηρίο ακινητοποιημένο. Η Κασσιόπη έσκισε τον λαιμό του περνώντας κυριολεκτικά από μέσα του! Μπλε φωσφορούχο υγρό κάλυψε το σώμα της και αυτή γελούσε από ευχαρίστηση. Η Αντιγόνη εξαπέλυσε τα μεταλλικά σφαιρίδια προς στα χέρια του και κατευθύνοντας τα με το μυαλό της έκανε τα χέρια άχρηστα να κινηθούν. Ο Θυέστης με τον μεγάλο πέλεκυ έσκισε το θηρίο από πάνω μέχρι κάτω και ένας νέος κεραυνός του έκλεισε τα μάτια μια για πάντα.