Οδεύοντας προς την τρίτη Ιουνίου [Ολοκληρωμένο]

Κεφάλαιο 29

                                                            Ορέστης           

Μία ευθεία μπλε γραμμή με δύο κατευθύνσεις ξεκίνησε από την Ουράνια πρωτεύουσα

Οι σταγόνες της βροχής μετέφεραν το φως διασκορπίζοντας το παντού

Το ένα άκρο της ακτίνας εκτοξεύτηκε προς τα πάνω υπερπηδώντας στο διάστημα

Το άλλο μέρος έφυγε προς τα κάτω διαπερνώντας την επιφάνεια του νησιού και χτυπώντας την ξερή_ γυμνή επιφάνεια της Γης με απίστευτη δύναμη

Σε καμία περίπτωση δεν περιμέναμε κάτι τέτοιο!

Η λάμψη έσβησε αφήνοντας τα πάντα στο σκοτάδι... Η όραση μας επανερχόταν σταδιακά. Η Κασσάνδρα δεν είχε φανεί ακόμα...  Ο Ιππομένης και Αταλάντη στεκόντουσαν βουβοί δίπλα μου. Κανένας δεν έβγαζε τον παραμικρό ήχο...  Το νησί άρχισε να χάνει ύψος ομαλά

«Αυτό ήταν...»  φώναξα  «Πάω να δω τι συνέβη» δήλωσα και ανοίγοντας τα φτερά μου έφυγα γρήγορα προς τα πάνω

Η Αταλάντη με ακολούθησε πρώτη και ο Ιππομένης αμέσως μετά

Το νησί συνέχιζε να πέφτει...

Ο θόλος που το κάλυπτε ήταν κατάμαυρος...

Προσπάθησα να τον περάσω αλλά ήταν αδύνατον!

Οι συνοδοιπόροι μου ήταν το ίδιο απελπισμένοι με εμένα...

Φύγαμε για το σημείο του θόλου το οποίο θα έπρεπε να έχει άνοιγμα από την έκρηξη αλλά και αυτό ήταν κλειστό

Το νησί συνέχιζε να χάνει ύψος αργά και σταθερά...

Ένα κομμάτι του θόλου άρχισε να ανοίγει. Ο ρόμβος με την χρυσή βάση και το πανάρχαιο δωμάτιο που είχε για κορυφή εμφανίστηκε σε αυτό. Την επόμενη στιγμή εκτοξεύτηκε προς τα πάνω!  Αμέσως μετά το άνοιγμα έκλεισε πριν προλάβουμε να το φτάσουμε...  Το Ιπτάμενο νησί προσέκρουσε στο έδαφος το επόμενο λεπτό και η συνεχόμενη φασαρία που ακολούθησε ήταν εκκωφαντική!   Το υπέρλαμπρο διαμάντι βυθιζόταν μέσα στην Γη από την οποία και βγήκε μια δεκαετία πριν...  Βράχια και χώμα έφευγαν προς όλες τις κατευθύνσεις. Νερό σηκώθηκε προς τα πάνω. Η βαρύτητα το έκανε να επιστρέψει στην αρχική του θέση και η πρώην Ουράνια πρωτεύουσα του κόσμου πνίγηκε μέσα του
Η Κασσάνδρα είχε χαθεί...