Κεφάλαιο 41

62 12 39
                                    



                                                       Αταλάντη              

-Όσοι δεν είστε μαζί μας θεωρήστε επίσημα νεκροί! Έλεγε η φωνή σαν μουσική στα αυτιά όλων μας... Ένα σήμα που μεταδιδόταν σε όλο τον κόσμο σαν προειδοποίηση και πυρά που δεχόταν μόνο η περιοχή νούμερο 5 μεταδιδόντουσαν από πάνω μας σε ζωντανή σύνδεση. Μια τεράστια εικόνα φρίκης κάτω από τα σύννεφα...
Άνθρωποι γύρω μας κοιτούσαν βουβοί ώσπου η εικόνα έσβησε.
» Όσοι δεν σέβεστε τους νόμους του κράτους δεν έχετε λόγο ύπαρξης!" Είπε ξανά η φωνή και τα ανθρώπινα κεφάλια έσκυψαν χαμηλά, παραδομένα

Το πρώτο ιπτάμενο φρούριο φάνηκε στον ουρανό
Περισσότερα ακολούθησαν
Εγώ και ο Ιππομένης κοιταχτήκαμε με νόημα
Το επόμενο δευτερόλεπτο ήμασταν στον αέρα με τα φτερά σε πλήρη διάσταση και τα σώματα μας μεταμορφωμένα. Επίπεδο 2 με το μαύρο χαρακτηριστικό χρώμα δέρματος και την ευλυγισία για δύναμη. Το τόξο ήταν στα χέρια μου οπλισμένο. Ο Ιππομένης ήδη αντλούσε δύναμη από τους στρατιώτες στο φρούριο δίπλα του. Άνοιξε μια τεράστια τρύπα σε αυτό εκτοξεύοντας ενέργεια και όρμησε μέσα. Εγώ μπήκα στο δίπλα... Αμέσως μετά κατέρρεαν και τα δύο στο έδαφος διαλυμένα

-Έχετε ένα λεπτό να αδειάσετε όλους τους δημόσιους φώναξε ξανά η φωνή αγνοώντας μας τελείως και οι άνθρωποι από κάτω μας άρχισαν να τρέχουν ουρλιάζοντας!

Απίστευτο!

Κανένας δεν είχε δει τι κάναμε μόλις τώρα...

Κανένας δεν μας κοιτούσε για καθοδήγηση

Είχαν ξεχάσει την ύπαρξη μας πριν ακόμα ξεκινήσουμε!

Μυαλό και σώμα είχαν παραδοθεί ολοκληρωτικά από την αρχή και τώρα γινόντουσαν καπνός

Χαρτιά και αντικείμενα έπεφταν στο έδαφος

Τα μόνα που είχαν μείνει στους άδειους δρόμους...

«Δεν υπάρχει λόγος να δώσουμε μια άσκοπη μάχη...» είπε η Κασσάνδρα στην ενδοεπικοινωνία ευρισκόμενη πάντα ένα βήμα μπροστά απ' όλους μας «Σας χρειαζόμαστε στην πέντε αμέσως!» είπε πάλι και κατευθείαν εγώ και ο Ιππομένης φύγαμε για εκεί

                                            ⚡☀⚡

Η περιοχή ήταν βουτηγμένη στο αίμα
Ο στρατάρχης βρισκόταν ακόμα στο έδαφος επιβλέποντας τους στρατιώτες που μάζευαν τα πτώματα... Αυτή η άγνοια κινδύνου ήταν πολύ προκλητική σκεπτόμουν οργισμένη βλέποντας τον από ψιλά... Τα ιπτάμενα φρούρια ήταν παντού

Οδεύοντας προς την τρίτη Ιουνίου [Ολοκληρωμένο]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon