Οδεύοντας προς την τρίτη Ιουνίου [Ολοκληρωμένο]

Κεφάλαιο 47

                                                   Περσέας             

-Τέσσερις ημέρες έμειναν! Εσείς θα μείνετε στην ψεύτικη ασφάλεια του σπιτιού σας αφήνοντας τους δολοφόνους να ασελγήσουν πάνω στην ψυχή σας;     Κάθε ημέρα... Ξανά και ξανά;  Έλεγε η παρουσιάστρια, με φωνή που σταδιακά έσβηνε, μη αντέχοντας άλλο, εκτελώντας το 10λεπτο καθημερινό πρόγραμμα της

«Γύρνα στο κρεβάτι λατρεία μου... θέλω τα χέρια σου πάνω μου» τραγούδησε με άκρως ερωτική φωνή η Ανδρομέδα

«Νόμιζα πως πεινούσες»  είπα γελώντας και έκλεισα την συσκευή μετάδοσης

«Μα πώς! Πεινάω! Πεινάω!»  επαναλάμβανε τις λέξεις ξεσκεπάζοντας το κορμί της από την κουβέρτα

«Μμμ αχόρταγη γυναίκα...» ψιθύρισα καθώς ξάπλωνα δίπλα της, μέσα στο σκοτάδι, με μουσική να πλημμυρίζει το δωμάτιο

Λίγες ώρες μετά ήμασταν ντυμένοι και έτοιμοι να ακούσουμε το οτιδήποτε, μέσα σε ένα ειδικά διαμορφωμένο σωμάτιο που είχε σχεδιαστεί για συσκέψεις

Η εικονική μορφή της Κασσάνδρας βρισκόταν όρθια στην κορυφή του μεγάλου οβάλ τραπεζιού. Ο Ορέστης ήταν δίπλα και αμέσως μετά η Ηλέκτρα...

Η Αταλάντη, ο Ιππομένης, η Κασσιόπη, η καλύψω, η Αριάδνη, η Αντιγόνη και ο θόας ακολουθούσαν πλάι τους

Από την άλλη μεριά η Ιφιγένεια, ο Κηφέας, Ο Θυέστης και η Χρυσόθεμη στεκόντουσαν εδώ για πρώτη φορά
«Ο Ατρέας, ο Τάνταλος, η Άλκηστη, και ο Άδμητος δεν πείστηκαν αρκετά ώστε να ενωθούν μαζί μας» δήλωσε η Κασσάνδρα απολογητικά

«Δεν τους χρειαζόμαστε!» φώναξε άγρια ο Ορέστης «Δεν χρειαζόμαστε κανέναν από εσάς αν θεωρείτε ότι συμμετέχετε σε αυτό αναγκαστικά...» συμπλήρωσε κοιτώντας με νόημα τους νεοφερμένους

«Δεν ήρθε κανένας εδώ παρά την θέληση του Ορέστη» είπε ήρεμα η Ιφιγένεια. «Ακούσαμε αυτά που έχετε βρει μέχρι τώρα και καταλάβαμε ότι ξεγελαστήκαμε όπως ξεγελαστήκατε και εσείς για χρόνια ολόκληρα...»

«Το σχέδιο!...» άρχισε να λέει η Κασσάνδρα επαναφέροντας μας στην τάξη «Εντοπίσαμε την πυραμίδα και το νέο κέντρο ελέγχου» είπε και άρχισε να μας δείχνει εικόνες στο κέντρο του τραπεζιού. «Η πυραμίδα ακολουθεί πάντα την τροχιά της έκλειψης για έναν ευνόητο λόγο... Ήταν τόσο απλό που μου είχε διαφύγει τελείως...» συμπλήρωσε κοκκινίζοντας.

Οι εικόνες στο κέντρο του τραπεζιού άλλαξαν... Όπως και το θέμα συζήτησης

«Το κέντρο ελέγχου, η νέα πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας, το τελευταίο προπύργιο του χάους, είναι όπως βλέπετε κάτω από την θάλασσα... Η θέση που βρίσκεται το καθιστά απόρθητο η έτσι νομίζουν!   Πέντε νησιά γύρω του προσθέτουν αμυντικές ιδιότητες.
Πρώτο νησί:  Ο Ουρανός... Όπως βλέπετε μπροστά σας, είναι επίπεδο. Μην ξεγελιέστε, ολόκληρη η εναέρια δύναμη της αυτοκρατορίας είναι παρκαρισμένη στα έγκατα του
Δεύτερο νησί:  Η Νύχτα... Το κέντρο ελέγχου του μαγνητικού πεδίου γύρω από όλη την περιοχή. Η Νύχτα πρέπει να πέσει πρώτη για να μας δώσει το άνοιγμα που θέλουμε
Τρίτο νησί:  Η Γη... χαχα, Σαρκαστικό όνομα, το ξέρω... Η Γη ελέγχει την βαρύτητα στην περιοχή. Ένα όπλο που όμοιό του δεν έχουμε αντιμετωπίσει ποτέ! Πρέπει να φανούμε ιδιαίτερα προσεκτικοί με αυτό
Τέταρτο νησί:  Κρόνος... το παρατηρητήριο της βάσης... Τίποτα δεν περνάει χωρίς να το αντιλαμβάνεται
Πέμπτο νησί με το όνομα Ύπνος και δεν έχουμε ιδέα τι είναι!»  φώναξε και άρχισε να γελάει!  Η στιγμή ήταν μοναδική!  Η Κασσάνδρα γελούσε υστερικά και όλοι εμείς την κοιτούσαμε σοκαρισμένοι!  Το να έχει κενό στις πληροφορίες της πρέπει να ήταν ιδιαίτερα πρωτόγνωρο για εκείνη σκεπτόμουν αναλογιζόμενος το πόσο καλά την ξέραμε
«Τέλος η βάση!»  συμπλήρωσε  καταφέρνοντας να ηρεμήσει  «Βρίσκεται στο κέντρο.  125 Μέτρα βάθος. Ένας γιγάντιος υποβρύχιος λαβύρινθος... Κανένας από όσους εργάζονται εκεί δεν γνωρίζουν τους χώρους, πέρα από τις περιοχές που έχουν αναλάβει να καλύπτουν.  Τα τοιχώματα του είναι από επεξεργασμένο διαμάντι, αδιαπέραστο όπως καταλαβαίνετε ακόμα και για εμάς...  Στόχος μας είναι η διάσωση ενός σημαντικού προσώπου που πιάστηκε από την Αυτοκρατορία στην τελευταία της εφόρμηση.   Χαρτογράφηση της εγκατάστασης είναι απαραίτητη!  Μην αγχώνεστε όμως έχουμε 4 ημέρες να βγάλουμε ένα σχέδιο...  Έχει κανένας να προσθέσει κάτι;»  ρώτησε αφήνοντας ένα μικρό κενό για οποιονδήποτε ήθελε να μιλήσει  «Καλώς. Ενημέρωση τέλος για την ώρα»  είπε χαμογελώντας  «Συνεχίστε τις αποστολές σας όπως είναι σχεδιασμένες και μην ζαλίζεστε θα την βρούμε την άκρη.  Καλή παραγωγική ημέρα σε όλους» ολοκλήρωσε την ομιλία της και η διάσκεψη πήρε τέλος. Όλοι εξαφανίστηκαν

«Ωραία, βρήκαμε επιτέλους την άκρη στο κουβάρι!» φώναξε ενθουσιασμένη η Ανδρομέδα με τις ακτίνες του λιγοστού φωτός που περνούσε από τα παράθυρα να φωτίζουν το πρόσωπο της

«Λοιπόν, τι θέλεις να κάνουμε σήμερα γατούλα;»

«Δ-Ι-Α-Κ-Ο-Π-Ε-Σ» είπε αργά-αργά, τελετουργικά

«Έγινε χαχα»