Οδεύοντας προς την τρίτη Ιουνίου [Ολοκληρωμένο]

Κεφάλαιο 18

                                           Κασσάνδρα              

Η Καλυψώ είχε αποκτήσει τα φτερά της σχετικά εύκολα. Ίσως ήταν η πιο έτοιμη απ' όλους μας για το επόμενο βήμα
Επιστρέφαμε στην βάση, στην ίδια βάση... Δεν είχαμε αλλάξει τοποθεσία. Πλέον αισθανόμασταν ότι μπορούσαμε να προκαλέσουμε την αυτοκρατορία ανοιχτά και περιμέναμε το επόμενο χτύπημα.

Επιστροφή στην βάση με ευχάριστη έκπληξη. Δύο καινούργια μέλη μας περίμεναν! Ο Περσέας και η Ανδρομέδα είχαν έρθει αποφασισμένοι να εναντιωθούν στην αυτοκρατορία και φυσικά ήταν καλοδεχούμενοι!

Αισίως η ομάδα μετρούσε τώρα εννέα μέλη και η αυτοπεποίθηση μας μεγάλωνε!

Εγώ, ο Ορέστης, η Αταλάντη, η Αριάδνη και η Καλυψώ είχαμε υψώσει τους εαυτούς μας στο επόμενο στάδιο. Τέσσερις μαζί με τους καινούργιους χρειαζόντουσαν εκπαίδευση.
Αυτός που με τρόμαζε περισσότερο ήταν ο Ιππομένης... Η δύναμη του ήταν ήδη τεράστια και στο επόμενο στάδιο θα ξέφευγε πέρα από κάθε λογική... Θα μπορούσε να την ελέγξει άραγε; Σε διάφορες συζητήσεις που κάναμε μεταξύ μας μου εκμυστηρευτικέ πως ούτε και αυτός γνώριζε...

Η Κασσιόπη ήταν η επόμενη στην λίστα
Την επόμενη ημέρα ήμασταν στον γνωστό ξέφωτο, κάτω από τα δέντρα, όπου και έγινε το αδιανόητο!
Το χρυσό τεράστιο λιοντάρι εμφανίστηκε πίσω της χωρίς να το έχει καλέσει
Η Κασσιόπη συνέχιζε να έχει κλειστά τα μάτια
Το λιοντάρι μεταμορφώθηκε σε μία δίποδη ανθρωπόμορφη χρυσή νυχτερίδα.  Το δέρμα της Κασσιόπης άλλαζε σε μαύρο.  Νυχτερίδα και Κασσιόπη έγιναν ένα!  Το μαύρο πλάσμα απέκτησε χρυσαφί ηλεκτρισμένες γραμμές και υψώθηκε στον ουρανό χαρούμενο και πανίσχυρο