Οδεύοντας προς την τρίτη Ιουνίου [Ολοκληρωμένο]

Αναμνήσεις ~ 11

Ωραία αυτό ακριβώς περίμενα να ακούσω! Μπράβο του!  Σκεπτόμουν καθώς έφευγα από εκεί μέσα

Δεν τον άφησα να μου μιλήσει για την πηγή της δύναμης του γιατί κατά βάθος ήταν τρομοκρατημένος και εδώ που τα λέμε ποιος λογικός δεν θα ήταν σε αυτή την περίπτωση.  Η δύναμη του προερχόταν από τον θάνατο που ήταν ακριβώς αντίθετη από την δική μου που προερχόταν από την ζωή...  Είχε πολύ δύσκολο έργο μπροστά του

Ο καιρός περνούσε.  Ήμασταν 11 χρονών όταν αποφάσισαν να μας πάνε στο επόμενο επίπεδο.  Κανονικά ονόματα άρχισαν να δίνονται.  Το όνομα μου έγινε Ηλέκτρα μέσα σε μια μέρα και το Άλφα οχτώ μηδέν εφτά πέρασε σαν αριθμός γενικού μητρώου

Τα υπόλοιπα ονόματα που δόθηκαν ήταν Αίγισθος,  Αταλάντη ,  Θυέστης,  Ατρέας,  Άλκηστη,  Άδμητος,  Πυλάδης,  Πάρης,  Ανδρομέδα,  Ιππομένης,  Κηφέας,  Αριάδνη,  Χρυσόθεμη,  Θόας,  Ηχώ,  Κασσάνδρα,  Αντιγόνη,  Ιφιγένεια,  Περσέας,  Τάνταλος,  Καλυψώ, Κασσιόπη και τέλος του Άλφα οχτώ εικοσιτέσσερα σε Ορέστη. Πολλά ονόματα μαζεμένα που με κάποιο μαγικό τρόπο τα συγκράτησα όλα...

Και οι καθημερινές δραστηριότητες άλλαξαν επίσης. 
Τα κενά ανάμεσα στα μαθήματα μεγάλωσαν κατά 5 λεπτά ακόμα. 
Οι πρωινές και οι μεσημεριανές εργασίες αφαιρέθηκαν. 
Περισσότερες ελευθερίες για δραστηριότητες που κρίναμε εμείς κατάλληλες να ασχοληθούμε δόθηκαν και η ώρα ύπνου πλέον αποφασιζόταν από τον καθένα μας ξεχωριστά με ένα όριο ως τις 12:30

Η προσαρμογή ήταν δύσκολη για όλους μας.  Οι τροποποιήσεις στον τρόπο ζωής μας ήταν τεράστιες και στο τέλος της χρονιάς ήρθε η μεγαλύτερη αλλαγή απ' όλες...  Τα δωμάτια ανάπαυσης μεταφέρθηκαν σε άλλη πτέρυγα  και κάθε δωμάτιο είχε διώροφες κουκέτες...

Μας ανάγκαζαν να χωριστούμε σε 12 ομάδες που η κάθε μία θα συναγωνίζεται την άλλη!