Οδεύοντας προς την τρίτη Ιουνίου [Ολοκληρωμένο]

Αναμνήσεις ~ 27

Ξεκρέμασα το τόξο από την πλάτη μου. Η αλυσίδα του διπλώθηκε στο χέρι μου και ενώθηκε με αυτό

Το πλήθος που τόση ώρα ξεφώνιζε τώρα στεκόταν βουβό με ανυπομονησία και περίμενε.

Έβγαλα ένα βέλος από την φαρέτρα μου και το πέρασα στο τόξο απολαμβάνοντας την επαφή.

Τα φίδια της λαβής το δέχτηκαν και το καλωσόρισαν γουργουρίζοντας.

Τράβηξα την χορδή προς τα πίσω σημαδεύοντας τον άντρα που έπρεπε να σκοτώσω. Αυτός βρισκόταν στην άλλη άκρη της αρένας.  Στεκόταν ήρεμος και αισθανόμουν την γαλήνη που εξέπεμπε από την αύρα του.  Η χορδή τραγούδησε και το βέλος ταξίδευε στο αέρα έχοντας αρκετή ενέργεια μέσα του ώστε σχεδόν να μην φαίνεται στα ανθρώπινα μάτια.  Βρήκε τον πολιτικό κρατούμενο στο κέντρο του κεφαλιού του και αυτός έπεσε στο έδαφος εκπνέοντας την τελευταία του πνοή.

Κατέβασα την κουκούλα της στολής αφήνοντας να φανεί η αγριότητα των χαρακτηριστικών μου και βγήκα από την αρένα.

Ο Ιππομένης εισερχόταν αμέσως μετά και μου έκλεισε το μάτι καθώς περνούσε από δίπλα μου.

Ξεγύμνωσε το σπαθί με το αριστερό του χέρι και η αλυσίδα διπλώθηκε και ενώθηκε σε αυτό.

Δεν είχε σκοπό να το χρησιμοποιήσει; Αναρωτήθηκα

Το γνωστό βάθρο με τα όπλα υψώθηκε και υποχώρησε πάλι κάτω από το έδαφος με τον κρατούμενο να μην έχει επιλέξει κανένα για άμυνα του εαυτού του.

Ο Ιππομένης πλησίασε με αργά βήματα τον άντρα που στεκόταν μπροστά του και έστρεψε το μεγάλο σπαθί κατά πάνω του αφήνοντας το ακίνητο εκεί να αιωρείται στον αέρα...  Η αύρα του άρχισε να επεκτείνετε από το σώμα του και ενώθηκε με αυτή του άντρα προς εκτέλεση.  Κάτι που μόνο εγώ μπορούσα να δω.  Ενέργεια απορροφιόταν από αυτήν και λίγο πριν τον στραγγίξει τελείως ο Ιππομένης έκοψε τον σύνδεσμο

Ο κρατούμενος ίσα ίσα που κατάφερνε να σταθεί όρθιος όντας υπερβολικά ζαλισμένος

Η κλεμμένη ενέργεια μαζεύτηκε όλη στο δεξί του χέρι όπως είχε μάθει να κάνει μετά από ατελείωτες ώρες εκπαίδευσης και με εντυπωσιακή αναστροφή των χεριών την εξαπέλυσε προς τον μελλοντικό σάκο από κόκαλα!   Ο άμοιρος άντρας εκτοξευόταν προς τα πίσω διανύοντας αρκετά μετρά στον αέρα πριν το κομματιασμένο σώμα του καταλήξει στο έδαφος...   Ο θάνατος ήταν και αυτός ακαριαίος

Φοβερή επίδειξη δύναμης! Αν και τα περισσότερα πράγματα σε αυτή ήταν απλό θέατρο