Αναμνήσεις ~ 16

146 21 40
                                    



Τα ερείπια έγιναν μνημεία που σιγά σιγά μετατράπηκαν σε αξιοθέατα· τουριστικές ατραξιόν ενός πολιτισμού είδους προς αποφυγήν.

Η ανοικοδόμηση του ανθρώπινου γένους έγινε ακριβώς δίπλα τους με μεγάλα συγκροτήματα κτιρίων σαν κυψέλες με όλες τις απαραίτητες ανέσεις που σκοπό είχαν την γαλούχηση νέων εργατών και εργατριών στην κοινότητα. Κηφήνες εμφανίστηκαν επίσης αλλά αυτή την φορά ήταν απόλυτα ελεγχόμενοι και αποτελούσαν μέρος του συνόλου εξυπηρετώντας έναν συγκεκριμένο σκοπό... Το άπιαστο όνειρο.

Ο αριθμός μας από 24 είχε μειωθεί στους 23. Θα μπορούσες να πεις ότι ο Αίγισθος ήταν αυτός που γλίτωσε από όλη αυτή την ανοησία της "επόμενης μέρας"
Είχε εξαφανιστεί αμέσως μετά το άκουσμα της ομιλίας χωρίς κανένας να γνωρίζει το πώς η το γιατί παρά μόνο το γεγονός ότι ο Α801 πλέον ήταν άκρος επικίνδυνος εγκληματίας και προσφερόταν υψηλή αμοιβή σε όποιον έφερνε το κεφάλι του.

Οι μέρες περνούσαν. Οι μήνες περνούσαν.
Τα μαθήματα εντάθηκαν. Έγιναν πιο έντονα και πιο απαιτητικά.
Είχαν σκοπό να διώξουν τις αρνητικές σκέψεις από το μυαλό μας και ως ένα σημείο το είχαν καταφέρει.
Συνέχεια ζητούσαν περισσότερα πράγματα και εμείς ακολουθούσαμε σαν μικρά κατοικίδια προς τους αφέντες.
Αφέντες που κυβερνούσαν τον κόσμο.
Αφέντες που είχαν διαλύσει τον κόσμο.
Αφέντες που μιλούσαν για δημοκρατία, ελευθερία, ισότητα και τα είχαν καταλύσει και τα τρία με τον πιο βάναυσο τρόπο.
Το τέλος τους θα ήταν τόσο ματωμένο και βάναυσο όσο ήταν και η αδίστακτη αρχή τους δυστυχώς...


-Κασσάνδρα πού γυρίζει το μυαλό σου;

-Κύριε Στεργίου θέλετε πραγματικά να σας πω η απλά ρωτάτε για να μου επαναφέρετε την προσοχή στο μάθημα σας;

-Θέλω πραγματικά να μάθω τι είναι αυτό που σε αποσπάει από την παράδοση Α817

-Ωραία λοιπόν... Επιτρέψτε μου τότε να μοιραστώ τις σκέψεις μου μαζί σας.  Πριν λίγους μίνες ο Στρατάρχης, κύριος Αγηγόρας, άνοιξε έναν τεράστιο κύκλο αίματος με όλους εμάς συνυπεύθυνους...

-Έχεις δίκιο σε αυτό Κασσάνδρα.  Αναγκαστήκαμε να χρησιμοποιήσουμε το μόνο όπλο που θα μπορούσαν να καταλάβουν οι διεφθαρμένοι...

-Αφήστε με να τελειώσω κύριε.  Αιματοκυλίσαμε την ανθρωπότητα για να την υποτάξουμε αλλά στην ουσία υπογράψαμε την θανατική της καταδίκη!  Ο κύκλος αίματος που ανοίξαμε θα κλείσει μόνο με τον θάνατο μας κύριε με όλο τον σεβασμό που σας έχω και θα φταίμε εμείς για αυτό...

Οδεύοντας προς την τρίτη Ιουνίου [Ολοκληρωμένο]Donde viven las historias. Descúbrelo ahora