Οδεύοντας προς την τρίτη Ιουνίου [Ολοκληρωμένο]

Κεφάλαιο 50

                                   Αταλάντη             

Φορούσαμε μαύρες, ειδικά σχεδιασμένες για εμάς, ελαστικές στολές. Κουκούλα κάλυπτε το κεφάλι μας. Πρωτότυπα γάντια με μικρούς αισθητήρες ανέλυαν τις μεταβολές στην ατμόσφαιρα και μας ειδοποιούσαν για αυτές. Μαύρα ελαστικά μποτάκια με σκληρούς πάτους κάλυπταν τα πόδια μας. Συσκευές σε αυτά μας βοηθούσαν στην γρήγορη και αθόρυβη κίνηση. Τέλος η λευκή μάσκα του θανάτου που είχα επιλέξει για όλους μας... Προσαρμοζόταν μέσα από την κουκούλα με σκοπό να καλύπτει τις ταυτότητες μας ως την ύστατη στιγμή ώστε να μην προσαρμόζουν την άμυνα τους πάνω στις δυνάμεις μας

Το τελευταίο καταφύγιο του συστήματος ήταν ακριβώς μπροστά μας

Σκοπός μας... Διάσωση και φασαρία

Αφήσαμε το σκάφος κάνοντας βουτιά στον αέρα και χωριστήκαμε αμέσως σε τέσσερις ομάδες σύμφωνα με το σχέδιο. Μόνο οι νεοπροστεθέντες έμειναν σε αυτό μιας και το επόμενο επίπεδο ικανοτήτων παρέμενε κλειδωμένο χωρίς τα περιβραχιόνια.
Θα περίμεναν να πέσει ολοκληρωτικά το μαγνητικό πεδίο ελέγχοντας την κατάσταση από ψιλά και μετά θα ενωνόντουσαν μαζί μας αμέσως μετά.
Οι υπόλοιποι εννέα επικεντρωθήκαμε στους στόχους μας όπως είχε κανονιστεί
Τέσσερα νησιά θα δεχόντουσαν το πρώτο κύμα επίθεσης. Ο ύπνος, με την άγνωστη προς εμάς δομή και ιδιότητα, θα δεχόταν με όλους εμάς ενωμένους το δεύτερο κύμα...

Ο προστατευτικός μαγνητικός θόλος βρισκόταν κάτω από τα πόδια μας ή μάλλον πιο σωστά κάτω από τα φτερά μας. Αναπτύξαμε ταχύτητα αφήνοντας τους εαυτούς μας να ακουμπήσουν το τελευταίο επίπεδο! Εννέα πύρινες σφαίρες σε διάφορες αποχρώσεις βασικών χρωμάτων, η μία δίπλα στην άλλη, κάναμε ελεύθερη πτώση με ασύλληπτες ταχύτητες! Η δήθεν ασπίδα προστασίας ήταν πολύ μικρή για να μας αντέξει...

Εγώ και ο Ιππομένης προσγειωθήκαμε στην οροφή του κτιρίου ελέγχου

Ο Κρόνος ήταν ο δικός μας στόχος

Τρεις ακόμα ομάδες θα απλωνόντουσαν στα υπόλοιπα νησιά

Η εγκατάσταση βρισκόταν σε πανικό!

Ανθρωπάκια σαν μερμήγκια έτρεχαν παντού από κάτω μας...

Κάθε επιφάνεια αυτής εδώ της γης είχε γεμίσει μαύρες και άσπρες στολές που κινιόντουσαν διαρκώς