Κεφάλαιο 25

84 16 18
                                    


                                                     Ορέστης            

Καμία εικόνα δεν έδειχνε τι ήταν αυτό που τους είχε επιτεθεί.
Η ταχύτητα, η δύναμη, η ένταση που είχε αυτό το πλάσμα ήταν πρωτόγνωρη... Και σε συνδυασμό με την προσωπικότητα που είχε η Ηλέκτρα προμήνυαν μπελάδες... Το σκοτάδι μέσα μου ήταν μεγαλύτερο από το σκοτάδι που υπήρχε στο δωμάτιο ξεκούρασης όπου και ήμουν

«Φοβάσαι;» ρώτησε απαλά η Κασσάνδρα παίρνοντας την κανονική της μορφή πάνω στο κρεβάτι... Απρόσκλητη και αθόρυβη

«Φυσικό δεν είναι;» απάντησα ταραγμένος

«Τι μπορώ να κάνω για να σε ηρεμήσω;» ρώτησε σπρώχνοντας με πίσω στα μαξιλάρια

«Σίγουρα όχι αυτό που φαντάζεσαι...» απάντησα νιώθοντας την ερωτική της διάθεση

«Μήπως θα ήταν καλύτερα αν είχα αυτή την μορφή;» και η αλλαγή του σώματος της μετέφερε την εικόνα της Ηλέκτρας μπροστά μου... Τα ρούχα της έπεσαν... Το ψηλό σφιχτό σώμα με τις έντονες καμπύλες και το πανέμορφο πρόσωπο γεμάτο αυτοπεποίθηση με τα σκουρόχρωμα κόκκινα μαλλιά να απλώνονται πίσω της εμφανίστηκαν. Σκαρφάλωσε γυμνή πάνω μου

«Όχι! Σίγουρα όχι!» φώναξα σε άρνηση αυτού που γινόταν...

«Μήπως αυτό τότε;» ρώτησε ξανά η Κασσάνδρα και το σώμα της μίκρυνε λιγάκι. Τα μαλλιά της απλώθηκαν, μαύρισαν. Τα χαρακτηρίστηκα του προσώπου της μετέφεραν την εικόνα της Αριάδνης. Μου έβγαλε την μπλούζα

«Με τίποτα!» είπα και άρχισα να γελάω

«Τότε σίγουρα δεν θα φέρεις αντίσταση στο επόμενο!» δήλωσε και τα μαλλιά της κόντυναν. Έγιναν άγρια στο ύφος που ήξερα καλά. Τα όμορφα γεμάτα σιγουριά χαρακτηρίστηκα προσώπου της Αταλάντης εμφανίστηκαν. Το σώμα άλλαζε επίσης. Έγινε πιο αθλητικό. Το στήθος μεγάλωσε. Για έναν περίεργο λόγο άρχισα να απολαμβάνω το παιχνίδι που έπαιζε

«Κασσάνδρα!» φώναξα μέσα σε γέλια ευχαρίστησης

«Ναι μωρό μου;» απάντησε με βαθιά λάγνα φωνή βγάζοντας μου και το εσώρουχο

«Θέλω απλά να είσαι ο εαυτό σου» είπα και την τράβηξα επάνω μου... Άλλαζε μέσα στα χέρια μου. Τα χρυσά μακριά μαλλιά εμφανίστηκαν. Μαζί με αυτά ήρθε και η γλυκιά πραγματική όψη της. Τα μάτια της κοιτούσαν τα δικά μου με απίστευτη ένταση δακρυσμένα. Την ξάπλωσα στο κρεβάτι απαλά και ανέβηκα από πάνω της

«Ήρεμα επιβήτορα...   Είναι η πρώτη μου φορά»  ψιθύρισε

Οδεύοντας προς την τρίτη Ιουνίου [Ολοκληρωμένο]Où les histoires vivent. Découvrez maintenant