Οδεύοντας προς την τρίτη Ιουνίου [Ολοκληρωμένο]

Σημειώσεις- Οι μύθοι πίσω από τα ονόματα ❤

Νομίζατε ότι θα τελείωνε έτσι απλά; χεχε μέγα λάθος^^   είμαι εδώ πάλι με ένα ακόμα κεφάλαιο (το πρώτο από τα 2 κεφάλαια δωράκια του βιβλίου).    Αυτή την φορά δεν πρόκειται για πραγματικό κεφάλαιο.   Είναι η αποκάλυψη των σημειώσεων μου που διατηρούσα σε αυτό το βιβλίο😃.   Μερικοί/ες ίσως το έχετε δει και στο παρελθόν μιας και το δημοσίευσα ένα φεγγάρι μετά από ατύχημα πληκτρολογίου  😱😱😱   Ναι ναι και τότε ήταν γεμάτο spoilers (μεγάλη φρίκη εκείνο το βράδυ) που φυσικά τώρα έσβησα για να μπορέσω να το δημοσιεύσω σωστά.

Οπότε, όπως λέει και ο τίτλος,     μύθοι - θρύλοι της αρχαίας Ελλάδας πίσω από τα ονόματα των χαρακτήρων!   Μερικές από τις προσωπικότητες των κεντρικών ηρώων θα ανακαλύψετε ότι προσπάθησα να τις περάσω αναλλοίωτες μέσα στο βιβλίο και άλλες τις άλλαζα κατά το δοκούν 😊

Ελπίζω να το βρείτε ενδιαφέρων
                                   Καλή ανάγνωση ^^

Αταλάντη – Ιππομένης (Ο πρώτος μύθος και ιδιαίτερα αγαπημένος)

Στην ελληνική μυθολογία η Αταλάντη ήταν όμορφη, δυνατή, και η πιο γρήγορη δρομέας ανάμεσα στους θνητούς. Ταξίδεψε με τον Ιάσονα και τους Αργοναύτες στην αναζήτηση για το χρυσόμαλλο δέρας, αλλά είναι πιο γνωστή για τις περιπέτειες της, μετά την αναζήτηση, συμπεριλαμβανομένου του κυνηγιού του Καλυδώνιου κάπρου, του αγώνα με τον Ιππομένη, και για την απρεπή συμπεριφορά σε ένα ναό του Δία.

Η μυθική προέλευση της Αταλάντης δεν είναι σίγουρη: κάποιες ιστορίες λένε ότι ήταν η κόρη του Σχοινέα της Βοιωτίας, άλλες ότι ο Ίασος της Αρκαδίας ήταν ο πατέρας της. Και υπάρχουν ενδείξεις ότι μητέρα της μπορεί να ήταν μια συνοδός της θεάς Αρτέμιδος. Όποιοι και να ήταν οι γονείς της, ο θρύλος λέει ότι είχε μια δραματική παιδική ηλικία. Όταν γεννήθηκε η Αταλάντη, ο πατέρας της ήταν τόσο απογοητευμένος που δεν έκανε γιο που εγκατέλειψε το βρέφος μέσα στο δάσος, όπου διασώθηκε και γαλουχήθηκε από μια αρκούδα. Λίγο καιρό αργότερα, κυνηγοί βρήκαν την αρκούδα θηλάζει το μωρό, και την πήραν για να την αναθρέψουν οι ίδιοι. Η Αταλάντη μεγαλώνοντας εξελίχθηκε σε μια εξαιρετική τοξότρια και ικανότατη κυνηγός. Μερικοί μελετητές υποστηρίζουν ότι για τους αρχαίους Έλληνες, ο μύθος της Αταλάντη τονίζει την αντίληψη που υπήρχε για την εύνοια των γιων έναντι των θυγατέρων. Ταυτόχρονα η ιστορία της Αταλάντης, προσομοιάζει τη ζωή πολλών μυθικών ηρώων. Για παράδειγμα, ο Πάρης, ο Οιδίποδας και ο Ορέστης, όλοι τους είχαν εγκαταλειφθεί ή απορριφθεί όταν ήταν μικροί, αλλά οι θρύλοι λένε πως επέζησαν, πέτυχαν, και εκπλήρωσαν τις επιθυμίες ή τους φόβους που ώθησαν τους γονείς τους να τους εγκαταλείψουν. Αταλάντη όχι μόνο έγινε τόσο ισχυρή και επιτυχημένη, όσο θα ήταν ο γιος τον πατέρα της , αλλά αρνήθηκε και τη θηλυκότητά της, απορρίπτοντας την ιδέα του γάμου. Όσον αφορά τη χρονολογία που έζησε, η Αταλάντη ανήκε στη γενιά πριν από τον Τρωικό πόλεμο, και συμμετείχε σε δύο μεγάλες ηρωικές αποστολές της εποχής της μυθοπλασίας: την αναζήτηση για το χρυσόμαλλο δέρας, με τους Αργοναύτες και το κυνήγι του Καλυδώνιου κάπρου.